پیش بینی اهمال کاری بر اساس الگوهای ارتباطی، رابطه والد فرزندی و تاثیر آن بر آموزش الگوهای رفتاری دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی اهمال کاری بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده، رابطه والد فرزندی و الگوهای رفتاری دانشجویان بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن در سال تحصیلی 98-1397 تشکیل دادند که در قالب طرح پژوهش همبستگی، تعداد 200 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله‌ای از بین آنان انتخاب شدند و مقیاس اهمال کاری تاکمن، مقیاس الگوهای ارتباطات خانواده کوئرنر و فیتزپاتریک، مقیاس ارزیابی رابطه والدفرزند فاین، مورلند، و اسچووبل و مقیاس الگوهای رفتاری فریدمن و روزنمن را تکمیل نمودند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که تنها 2 مولفه جهت گیری گفت و شنود و جهت گیری همنوایی از متغیر الگوهای ارتباطی با متغیر اهمال‌کاری همبستگی معنادار دارند. متغیر گفت و شنود با متغیر اهمال‌کاری همبستگی مثبت و معنادار دارد، به عبارت دیگر، با افزایش در این متغیر نمره اهمال‌کاری افزایش می‌یابد که حاکی از اهمال‌کاری پایین است، اما، برعکس، همبستگی متغیر جهت گیری همنوایی با اهمال‌کاری منفی و معنادار است که حاکی از اهمال‌کاری بالاست. بین متغیرهای رابطه والد فرزندی و الگوهای رفتاری با اهمال کاری همبستگی معنی داری یافت نشد. نتیجه گیری کلی حاکی از آن بود که اهمال کاری بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده قابل پیش بینی است.

Predicting Procrastination based on Communication Patterns, Parentchild Relationship and Its Effect on Teaching Students’ Behavioral Patterns

The purpose of this study was to predict procrastination based on communication patterns, Parentchild relationship and student behavior patterns. The statistical population of this study consisted of all students of Roodehen branch of Islamic Azad University during 20182019. In a correlational research framework, 200 people were selected by multistage random sampling. They completed the Tuckman Neglect Scale, Fitzpatrick and Koener Family Communication Patterns Scale, ParentChild Relationship Evaluation Scale of Fine, Moreland, and Schoebel, and Friedman and Rosenman scale of behavioral patterns. The results of multivariate regression analysis showed that only two components of dialogue orientation and conformance orientation of the communication patterns variable were significantly correlated with the procrastination variable. The dialogue variable has a positive and significant correlation with the procrastination variable. In other words, the increase in this variable increased the score of procrastination, which indicated a low procrastination; however, on the contrary, the correlation of the attitudinal orientation variable with negligence was negative and significant that indicated high procrastination. No significant correlation was found between parentchild relationship variables and behavioral patterns with procrastination. The overall conclusion was that procrastination was predictable based on family communication patterns.