رابطه سرزندگی تحصیلی بر اساس معنای تحصیلی و خستگی هیجانی با نقش واسطه ای خود کارآمدی هیجانی دانشجویان

پژوهش حاضرباهدف رابطه سر زندگی تحصیلی بر اساس معنای تحصیلی و خستگی هیجانی با نقش واسطه ای خودکار آمدی هیجانی دانشجویان انجام شد. روش تحیق پژوهش، جزء پژوهش‌های کاربردی و از نظر اجراء بر اساس مدل ارتباطی و طبق معادلات ساختاری جزء تحقیقات توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر مریوان در سال تحصیلی97-1396 بودند که 350 نفر بر اساس جدول مورگان تعیین و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. برای گردآوری داده هاازپرسشنامه‌ی استاندارد شده سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (1391)، معنای تحصیلی پکران (2005)، خستگی هیجانی شاوفلی و واندریندنگ (1994) و خودکار آمدی هیجانی خدایاری فرد و همکاران (1390) استفاده شد. فرضیه هابااستفاده نرم افزار lisrel و spss به کمک معادلات ساختاری مسیر آزمون شدند .بین معنای تحصیلی و خستگی هیجانی و سرزندگی تحصیلی با نقش واسطه ای خودکارآمدی هیجانی رابطه معناداری وجود دارد. (p=0/001). با توجه به نتایج بدست آمده می توان گفت که سرزندگی تحصیلی، معنای زندگی و خستگی هیجانی عوامل موثر بر خودکارآمدی هیجانی در دانشجویان می باشند.پژوهش حاضر دارای محدودیت هایی بود از جمله اینکه فقط تعداد محدودی از متغیرها در نظر گرفته شده است و همچنین از ابزارهای خودگزارش دهی استفاده شده است، در نهایت پیشنهاد می گردد که در مطالعات آینده متغیرهای میانجی دیگری نیز بررسی شده و از ابزارهای دیگری نیز برای بررسی بیشتر استفاده شود.

Relationship between Educational Vitality based on Academic Meaning and Emotional Fatigue with Mediating Role of students’ Emotional Selfefficacy

The purpose of this study was to investigate the relationship between academic vivacity based on academic meaning and emotional exhaustion with the mediating role of students' emotional selfefficacy. The research method was applied research based on the communication model and according to structural equations, it was a kind of descriptivecorrelational research. The statistical population of the study consisted of all students of PayameNoor University of Marivan during 1396 to 1397 that 350 students were selected based on Morgan table and by stratified random sampling. Moreover, a standardized questionnaire of academic vitality was used for data collection such as Hossein Chari and Dehghanizadeh (2012), the educational meaning of Pekran (2005), emotional purity of Shaofli and Wondering (1994) and emotional selfefficacy of Khodayari Fard et al. (2011). Then the hypotheses were tested using the structural equations of the path using lisrel and spss software. Data analysis showed that, there was a significant relationship between academic meaning and emotional exhaustion and academic vitality with the mediating role of emotional selfefficacy. (P = 0/001). According to the results, it can be said that academic vitality, meaning of life and emotional exhaustion were the factors affecting students' emotional selfefficacy. It should be noted that the present study has some limitations including only a limited number of variables and selfreporting tools. Finally, it was suggested that other mediating variables and various tools will be studied in future.