مروری بر الزامات اخلاقی آموزش بالینی، پیشنهاد کدهای رفتاری در نظام آموزشی ایران

فراگیری پزشکی مستلزم کسب تجارب بالینی در ارتباط با بیماران و مواجه با طیف گستردهای از تجارب عاطفی و فیزیکی بیماران است. بنابراین فرصت مشاهده، مصاحبه و معاینهی بیماران یک امتیاز است که به دانشجویان پزشکی اعطا شده است و دانشجویان بایستی نسبت به مسوولیت خود در قبال بیماران و حرفهی پزشکی آگاهی یابند. از سوی دیگر در سیستم سلامت و ارائه خدمات نیز استانداردها و دستورالعملهایی برای نحوهی برخورد با بیمار آموزشی و حد مجاز برای چنین آموزشی به وضوح تدوین نشده است . در این مقالهی مروری با رجوع به مقالات و کتب، مسایل اخلاقی آموزش بالینی پزشکی مورد بحث قرار گرفته است و سعی شده تا کدهای اخلاقی متناسب با شرایط اجتماعی و فرهنگی کشورمان ارایه گردد. با توجه به جایگاه مقدس پزشکی از نظر اجتماعی و نیز دین اسلام تربیت پزشکان متعهد و متخصص در دانشگاه امری ضروری است و از دانشجویان انتظار میرود که طی دوران آموزش پزشکی نسبت به ارتقای نگرشهای حرفهای، مهارتهای ارتباطی، برخوردهای حرفهای و استانداردهای رفتار عمومی حساس باشند. در این مقاله با مرور متون کدهای اخلاقی و اصول رفتاری آموزش بالینی در ارتباط با بیماران، اساتید بالینی، همکلاسیها، سایر افراد تیم درمان و اصول اخلاق حرفهای در محورهای رفتار حرفهای دانشجویان در محیطهای آموزشی، پژوهشی و بالینی، آمده است.