ارزیابی مهارت‌های ارتباطی بین فردی و عوامل مرتبط باآن دردانشجویان دانشکده ی پیراپزشکی کرمانشاه درسال 1393

مهارت‌های ارتباطی رفتارهایی یاری دهنده به منظور بیان نیازمندی‌ها و رسیدن به اهداف در روابط میان افراد می‌باشند. درعلوم پزشکی هدف از برقراری ارتباط آموزش، حمایت و یا درمان بیماران می باشد. لذا با توجه به جایگاه ویژه این مهارت ها در روابط بین بیمار و کادر درمان،این مطالعه با هدف بررسی مهارت‌های ارتباطی بین فردی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشکده ی پیراپزشکی کرمانشاه درسال 1393 انجام گردید. در این پژوهش توصیفی مقطعی، تعداد196نفرازدانشجویان دانشکده ی پیراپزشکی با روش نمونه‌گیری طبقه ای وارد مطالعه شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه ی مهارت‌های ارتباطی بین فردی که روایی محتوایی و پایایی آن مورد تاییدب ود، استفاده گردید. سپس تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از بسته ی آماری spssنسخه 20 و آزمون های تی مستقل وکروسکالوالیس صورت گرفت. میانگین نمره ی مهارت های ارتباطی دانشجویان 14.6±111.42 بود. میانگین نمره ی دانشجویان پسر و دختر به ترتیب 13.38±112.78 و 11.64±114.32 بود، که اختلاف معنادرای بین آنها یافت نشد (p=45.0). اما بین میانگین نمره ی دانشجویان با رشته تحصیلی ارتباط معناداری یافت شد (p=01.0). یافته های پژوهش حاضر نشان داد که، رشته تحصیلی دانشجویان از عوامل موثر برسطح مهارت‌های ارتباطی بین فردی دانشجویان دانشکده‌ی پیراپزشکی می‌باشد. از طرفی سطح توانمندی‌های دانشجویان این دانشکده، در زمینه مهارت‌های برقراری ارتباط درسطح متوسطی قرار داشت، لذا برگزاری دوره های آموزشی ویژه در جهت بهبود مهارت های ارتباطی باید مورد توجه قرار گیرد.