نیازسنجی آموزشی پرستاران بخش اعصاب و روان بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

هدف پژوهش حاضر نیازسنجی آموزشی پرستاران بخش اعصاب و روان بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بود. روش پژوهش از نوع نیازسنجی و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه نیازسنجی آموزشی پرستاران بود. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران بخش اعصاب و روان بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اهواز و روش نمونه‌گیری، سرشماری در سال 93 بود. داده‌ها از طریق اجرای پرسشنامه گردآوری شد و تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss صورت گرفت .یافته‌ها نشان داد نیازهای آموزشی پرستاران بخش اعصاب و روان در حیطه مراقبت‌های پرستاری، مراقبت‌های دارویی و غیر دارویی و شناخت بیماری‌ها در حد کم است. در حیطه مراقبت‌های پرستاری، نحوه کنترل بیماران تهاجمی، بالاترین اولویت و کنترل دقیق علائم حیاتی پایین‌ترین اولویت و در حیطه مراقبت‌های دارویی و غیر دارویی، آشنایی با عوارض جانبی داروها بالاترین اولویت و پاسخ به سوالات بیمار در زمینه ect، پایین‌ترین اولویت ودر نهایت از دیدگاه پرستاران بخش در حیطه شناخت بیماری‌ها، ژنتیک و عوامل زمینه سازی بیماری‌های روانی بالاترین اولویت و اختلالات خلقی پایین‌ترین اولویت را در نیازهای آموزشی پرستاران داشت. در مجموع از نظر اولویت بندی حیطه‌ها، حیطه شناخت بیماری‌های مربوطه اولویت اول، حیطه مراقبت‌های دارویی و غیر دارویی اولویت دوم و حیطه مراقبت‌های پرستاری اولویت سوم، نیازهای آموزشی پرستاران را تشکیل داد.