تاثیرگذاری تدریس دانشجویان مقطع دکترای تخصصی در گروه آموزشی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی تبریز

امروزه استفاده از روش‌های آموزشی که بتواند مشارکت دانشجویان را در فرایند یادگیری تقویت نماید مورد توجه جدی است. لذا پژوهش حاضر در صدد بررسی مزایای تدریس دانشجویان دکترای مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی به عنوان یکی از روشهای مشارکتی در یادگیری می‌باشد. این مطالعه از نوع مقطعیتحلیلی می‌باشد که به صورت تمام شماری و با مشارکت 107 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی با استفاده از پرسش‌نامه محقق‌‌ساخته به انجام رسید. جهت بررسی و تایید روایی محتوایی پرسش‌نامه، شاخص cvr و cvi به ترتیب برابر 89 و 91 درصد بهدست آمد و همسانی درونی (پایایی) پرسش‌نامه بر اساس یک مطالعه مقدماتی و با اخذ نمره 0.88 برای آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. نتایج به دست ‌آمده به صورت فراوانی (درصد) برای متغیرهای کیفی و میانگین (انحراف معیار) برای متغیرهای کمی گزارش گردید و معنا‌داری تفاوت امتیازات کسب شده در حیطه‌ها و ورودی‌های مختلف تحصیلی بررسی شد. یافته‌های مطالعه حاکی از آن است که دانشجویان آموزش‌گیرنده دارای دیدگاه مثبتی در رابطه با تدریس دانشجویان مقطع دکترا در حیطه‌های مختلف هستند چرا که 54 درصد آنان از این سبک آموزشی رضایت بالایی دارند و میزان رضایت سایر دانشجویان نیز غالباً در حد متوسط قرار دارد. امتیاز کلی کسب شده توسط حیطه‌های مورد بررسی بر اساس مجموع پاسخ‌های داده شده به حیطه مشاورۀ پایان نامه، تدریس در کارآموزی و تدریس نظری در کلاس به ترتیب برابر 108.53، 99.87 و 94.57 می‌باشد که این امر نشان می‌دهد که این شیوه آموزشی دارای بیشترین مزایا کسب شده در حیطه مشاورۀ پایان نامه و کمترین مزایا در حیطۀ تدریس نظری می‌باشد. همچنین این سبک آموزشی تنها در حیطۀ تدریس کارآموزی توانسته است در طول زمان خود را ارتقاء دهد (p<05.0) و تغییرات مثبت چندانی در سایر حیطه‌ها مشاهده نشده است (p>05.0). به طور کلی نتایج بررسی‌ها حاکی از آن است که دانشجویان مورد مطالعه از اجرای این سیستم رضایت بالایی دارند و مزایای آن را در حد مطلوب ارزیابی می‌کنند.