بررسی موانع مشارکت زنان در سطوح مدیریتی سازمان آموزش و پرورش

هدف از انجام این پژوهش، بررسی عوامل بازدارنده مشارکت زنان در سطوح مدیریتی سازمان آموزش و پرورش از دیدگاه مدیران‌ میانی در کشور ‌ایران‌ بود. جامعه آماری این پژوهش توصیفی-پیمایشی، شامل کلیه مدیران‌ میانی مرد و زن شاغل در سازمان آموزش و پرورش بود که از بین آنها 300 نفر (150 نفر زن و 150 نفر مرد) به روش خوشه‌ای انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری متغیرهای تحقیق، از پرسشنامه‌ی محقق ساخته پس از احراز پایایی و روایی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، علاوه بر توصیف متغیرها در قالب میانگین، انحراف استاندارد و فراوانی، از روش‌های تی تک نمونه‌ای، تی مستقل،‌ ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که از بین عوامل هفتگانه‌ی مورد بررسی، آزمودنی‌های تحقیق، عوامل شخصیتی و نقصان مهارت های فنی را در انتصاب زنان به سطوح مدیریت بی‌تاثیر دانسته و عوامل نگرشی، اجتماعی-فرهنگی، مذهبی-تاریخی،‌ سازمانی و سیاست‌های دولت را در بازداری از انتصاب زنان به سطوح مدیریت موثر دانسته‌اند. همچنین مقایسه‌ی میانگین عوامل مختلف حاکی از آن بود که بالاترین میانگین‌ها به ترتیب به عوامل زیر اختصاص دارد: سیاسی، سازمانی، مذهبی-تاریخی،‌ اجتماعی-فرهنگی، نگرشی، شخصیتی و نقصان مهارت.