چالش‌های هوشمندسازی در دانشگاه مبتنی بر پنج عنصر برنامه درسی هدف، محتوا، زمان، فضا و ارزشیابی

هدف از این تحقیق بررسی چالش‌های هوشمندسازی در دانشگاه فرهنگیان مبتنی بر عناصر برنامه درسی از نظر استادان، مجریان و کارشناسان فناوری بود. روش پژوهش توصیفیپیمایشی و جامعه آماری پژوهش استادان، مجریان (روسا، معاونین) و کارشناسان فناوری دانشگاه فرهنگیان در سال 1394بودند که از بین جامعه مذکور، پردیس‌ های منطقه 9 کشور شامل سه استان قزوین، زنجان و گیلان به شیوه تصادفی انتخاب شدند. تمامی مجریان و کارشناسان فناوری پردیس‌های مذکور (42 نفر) به شیوه سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. 93 نفر از استادان نیز با روش تصادفی طبقه‌ای از زنجان، قزوین و گیلان انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بردیدگاه کلاین بود. روایی صوری محتوایی از طریق شاخص نسبت روایی محتوایی (cvr) 99/0 بدست آمد. پایایی پرسشنامه نیز با روش آلفای کرونباخ 91/0 محاسبه شد. نتایج آزمون t تک نمونه‌ای نشان داد که از نظر استادان، مجریان و کارشناسان فناوری میزان چالش‌های هوشمند سازی در دانشگاه فرهنگیان در عناصر محتوا، زمان، فضا و ارزشیابی زیاد و در عنصر هدف کم است. نتایج آزمون tگروه‌های مستقل نشان داد که بین دو گروه استادان، مجریان و کارشناسان فناوری در میزان چالش‌های هوشمند سازی تفاوت معناداری وجود ندارد. نتایج آزمون فریدمن نشان داد که بین رتبه‌ بندی چالش‌ها از نظر از نظر استادان، مجریان و کارشناسان دانشگاه فرهنگیان تفاوت معناداری وجود دارد، به طوری که عنصر ارزشیابی دارای بالاترین رتبه و پس از آن به ترتیب عناصر، فضا و محتوا و پایین‌ترین رتبه مربوط به عناصر زمان و هدف است.