تحلیل دانشجوها و مربّی‌های بالینی مامایی از چالش‌های طرح احیای آموزش بالینی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

شناسایی چالش‌های موجود در آموزش بالینی و اقدام برای اصلاح آن موجب بهبود دستیابی به اهداف آموزشی می‌گردد، لذا این پژوهش با هدف تعیین چالش‌های طرح احیای آموزش بالینی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز اجرا شد. در این مطالعه توصیفی که در نیمسال دوم تحصیلی 1394_1395انجام شد، کلیه دانشجوهای سال آخر مامایی (48=n) از طریق پرسشنامه‌ای که شامل پنج بخش عوامل و امکانات محیطی (7 گزینه)، عملکرد مربّی‌های بالینی (6 گزینه)، آموزش تئوری مرتبط با بالینی (4 گزینه)، پرسنل بهداشتی درمانی (4گزینه)، ارزشیابی بالینی (3 گزینه) بود، مورد ارزیابی قرار گرفتند و داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی مورد تحلیل قرار گرفت و با روش گروه اسمی که شامل کلیه مربّی‌های بالینی (6 نفر) بود، مهم‌ترین چالش‌های آموزش بالینی تعیین گردید. مهم‌ترین نقاط ضعف آموزش بالینی از دیدگاه دانشجوها عدم وجود امکانات رفاهی مناسب، عدم تعلق دستمزد به دانشجوهای مامایی در ازای ارائه خدمات بالینی و عدم وجود امکانات انجام زایمان فیزیولوژیک و آموزش بالینی (100درصد) بود. از دیدگاه مربّی‌های بالینی مامایی عدم وجود فضای فیزیکی و رفاهی مناسب 105 امتیاز، عدم ارائه بازخورد به دانشجوها همزمان با کار عملی 70 امتیاز، یک سو نبودن برنامه‌های آموزشی مربّی60 امتیاز، زیاد بودن تعداد دانشجوهای مامایی در گروه 44 امتیاز و عدم هماهنگی سرویس ایاب و ذهاب 30 امتیاز عنوان شد. برنامه‌ریزان آموزشی باید چالش‌های طرح آموزش بالینی را به صورت مستمر ارزیابی و به منظور تقویت نقاط قوت و تعدیل نقاط ضعف تلاش نمایند.