آموزش الگوهای صحیح استناددهی در تولیدات علمی نویسندگان برتر دانشگاه های علوم پزشکی ایران در سال 2017

این پژوهش با هدف آموزش الگوهای صحیح استناددهی در تولیدات علمی نویسندگان برتر دانشگاه های علوم پزشکی ایران در سال2017 با توجه به ارتباط میان متغیرهای سطح رشد اخلاقی و خودکنترلی با الگویاستناد به همکاراندر مقالات نویسندگان برتر دانشگاه های علوم پزشکی ایران در سال 2017 انجام شده است.پژوهش حاضر از نوع مطالعات کاربردی علم سنجی و همبستگی (ارایه مدل) است.جامعه مورد بررسی کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی ایران با شاخص اچ 10وبالاتر بودند.حجم نمونه به روش نمونه گیری تصادفی نظام مند 130 نفر تعیین شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نسخه 16 نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان می دهد که متغیر سطح رشد اخلاقی با الگوی استناد به همکاران دارای ارتباط معنادار است اما متغیر خودکنترلی با الگوی مورد نظر ارتباط معنادار ندارد.همچنین یافته ها بیانگر معنادار بودن مدل رگرسیون است. ضریب تعیین رابطه برابر 0.236 و نسبت f برابر 16.521 است که در سطح 0.001>p معنا‌دار است.از میان متغیرهای سطح رشد اخلاقی و خودکنترلی تنها عامل سطح رشد اخلاقی(0.01= p، beta=-9.031) و خودکنترلی از قدرت پیش بینی معنادار برخوردار هستند و می توانند به عنوان عامل پیش بین الگوی رفتاری استناد به مقالات متا استناد در نظر گرفته شوند. با توجه به نتایج به دست آمده آموزش پرهیز از استناد کورکورانه به مقالات متا استناد که به نوعی انحراف استنادی تلقی می­شود تا حد امکان می­تواند به تقویت شاخص­های استناد منجر شود.