اثربخشی آموزش معنویت و شناختی رفتاری درمانی به شیوه گروهی بر شادکامی د ختران افسرده ایرانی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی مداخله گروهی با دو روش شناختی رفتاری و معنی درمانی بر شادکامی دانشجویان دختر دانشگاه تربیت معلم(تهرانکرج) در کشور ایران درسال تحصیلی(89-90) به روش شبه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل بر روی 30 نفر گروه نمونه (درهرگروه 10 نفر) که به روش در دسترس انتخاب شده اند صورت گرفت. در این پژوهش از دو روش گروهی 10جلسه ای درمان شناختی رفتاری ومعنویت درمانی استفاده شد و جهت جمع آوری داده ها در سه دوره زمانی (پیش آزمون ، پس آزمون و پیگیری) در دو گروه آزمایشی و شاهد از پرسشنامه شادکامی آکسفورد بهره گرفته شد . نتایج تجزیه وتحلیل داده ها به وسیله دو آزمون تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس مکرر درسطح 0.01 معنادار بودند. براین اساس نشان داده شد که هر دو رویکرد درمانی شناختی رفتاری و معنی درمانی موجب افزایش میزان شادکامی در گروه آزمایش شده است و این تفاوت نسبت به گروه کنترل معنادار است. از سویی در هر دو رویکرد آزمون مجدد با فاصله یک ماه نشان از ماندگاری اثر درمان در افزایش میزان شادکامی است. همچنین در بررسی اثر بخشی این دو روش نیز مشاهده شد که معنویت درمانی در بعد شادکامی از درمان شناختی رفتاری اثر بخش تر است