نقد و بررسی آرای میرزا ابوالحسن جلوه در مسئله ربط حادث به قدیم
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
محمدی بهزاد ,دهباشی مهدی
|
|
منبع
|
حكمت صدرايي - 1395 - دوره : 4 - شماره : 2 - صفحه:129 -143
|
|
چکیده
|
یکی از مهم‌ترین موضوعات و مسائل فلسفی چگونگی ارتباط موجودات حادث عالم طبیعت با خداوند متعال است که هیچ‌گونه حدوثی در ذات او راه نداشته و قدیم است. نظریه حرکت جوهری ملاصدرا یکی از ابتکارات بزرگ در حکمت متعالیه بر اساس اصالت وجود است که توانسته پاسخ‌گوی این مسئله باشد. از آن‌جا که بازخوانی آرای فلاسفه پس از ملاصدرا و نقادی آن اندیشه‌ها ضرورت دارد، در این مقاله اشکالات میرزا ابوالحسن جلوه (م 1314 ق) را در مسئله ربط حادث به قدیم نقد و بررسی می‌کنیم. حکیم جلوه در رساله «فی بیان ربط الحادث بالقدیم»، با بیان عدم امکان صدور متجدد از ثابت، در جهت حل معضل ربط حادث به قدیم، حرکت وضعی دوری فلک را واسطه بین حادث و قدیم قرار داده و با راه‌حل صدرالمتالهین مخالفت داشته است. آرای این حکیم متاله بحث و بررسی شد و یافته‌ها نشان داد که ایشان با نگاه مشائی و غفلت از اصول اساسی فلسفه صدرا، این انتقادات را مطرح کرده است و از سویی مثل شیخ‌الرئیس در راه‌حل خویش بر مسئله ربط حادث به قدیم، بین احکام وجود و احکام ماهیت خلط کرده است.
|
|
کلیدواژه
|
حادث، قدیم، اصالت وجود، حرکت جوهری، حرکت وضعی فلک
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان), ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان), ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
dr.mahdidehbashi@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|