تاثیر مبانی وجودشناسی ابن عربی در شکل‌گیری آموزه‌ تجسم اعمال

«تجسم اعمال» یا همان رابطه تکوینی اعمال و اعتقادات انسان با لذات و آلام اخروی، یکی از مهم‌ترین و پیچیده ترین مسائل در باب معاد است. عرفا پیش از فلاسفه به این مسئله اشاره کرده و زوایای آن را بر اساس شهود و نقل، تبیین کرده اند. در این مقاله تلاش می‌شود مبانی وجودشناختی ابن‌عربی که در تجسم اعمال نقش مستقیم یا حتی غیرمستقیم دارند، بررسی و رابطه آنها با تجسم اعمال روشن گردد. مبانی بررسی شده در این مقاله عبارتند از: وحدت وجود، تجلی، تطابق عوالم هستی و تجدد امثال. در بین مبانی مذکور، تجدد امثال و تطابق عوالم هستی، تاثیر مستقیم و وحدت وجود و تجلی، تاثیر غیر مستقیم در شکل گیری ایده تجسم اعمال داشته اند. بر اساس این مبانی، چیزی در عالم هستی معدوم نمی‌شود و با توجه به ظهور و بطون تجلیات، مرگ عبارت است از انتقال عالم ظهور به عالم بطون؛ تجسم اعمال نیز چیزی جز اظهار همان باطن نیست و اعمال انسان از بین نرفته و در عوالم دیگر عینیت و ظهور خواهند یافت.

The Influence of Ibn Arabi’s Ontological Foundations on Formation of the Embodiment of Acts

The embodiment of deeds, or the ontological relationship of human actions and beliefs with pleasures and pains of afterlife, is one of the most important and complex issues raised in resurrection. Gnostics pointed to this issue before philosophers and explained their angles based on intuition and traditions. In this article, the ontological foundations of Ibn Arabi, those are involved (direct or even indirect) in the embodiment of deeds, have been examined and their relationship with the embodiment of acts has been clarified. The principles studied in this article are: unity of being, manifestation, the accordance of worlds and the renewal of likes. Among the above mentioned principles, the unity of existence and the manifestation have indirect influence on the idea of ​​embodiment, and on the other hand, the accordance of worlds and the renewal of likes have had a direct influence on the formation of this view. Based on these principles, nothing in the universe has been annihilated and death is due to the appearance of the manifestations, namely the transfer of the visible world to invisible world and the embodiment of acts is nothing but the appearance of the immanence. Therefore, human actions will not be lost and become visible in other worlds.