تبیین مسئلۀ «امکان حرکت در مجردات» و پاسخ به اشکالات پیرامون آن

یکی از مسائل مهم فلسفی در مبحث حرکت، مسئلۀ «امکان یا امتناع حرکت در مجردات» است. این مسئله پیوند وثیقی با مسئلۀ وجود عینی هیولا و مادۀ المواد دارد. فیلسوفان مشائی با براهینی همچون «برهان قوه و فعل» و «برهان فصل و وصل»، تلاش کرده‌اند اثبات کنند که هیولای اولی وجود عینی در عالم جسمانیات دارد؛ از سویی دیگر، آنها حرکت را مبتنی بر وجود هیولا دانسته‌اند. بدین ترتیب، از آنجا که موجودات مجرد، خالی از ماده هستند، وقوع حرکت در مجردات را انکار کرده‌اند. بسیاری از فیلسوفان معاصر، با نقد براهین دال بر هیولا، وجود عینی هیولا و ملازم بودن حرکت با ماده را انکار کرده و به اثبات امکان حرکت در مجردات پرداخته‌اند. از دیگر مسائل مهمی که حل آنها مبتنی بر مسئلۀ «امکان حرکت در مجردات» است، مسئلۀ «حرکت جوهری نفس» و «تکامل نفس در برزخ و قیامت» است.

An Explanation about the Problem of “the Possibility of Motion in Abstract Beings” and Reply to its Bugs

In discussing about motion, the possibility or impossibility of motion in abstract beings is one of the central problems. This problem has a strong relation to the problem of reality of chaos and first matter. Peripatetic philosophers, in one hand, through arguments, such as “argument by potentiality and actuality” and “separation connection proof’ have assert that the chaos is a real corporeal being. Because abstract beings are, according to them, devoid of matter, they have founded the reality of motion on the material reality of the chaos. So, they rejected the existence of motion in abstract beings. By contrast, many contemporary philosophers rejected the arguments about real existence of the chaos, and denied the correlation between real chaos and existence of motion, and, so, they have asset the possibility of motion in abstract beings. The other essential problem, that its solution come after the problem of ‘possibility of motion in the abstract beings’ is the problem of ‘substantial motion in the soul’ and the problem of ‘evolution of soul in isthmus life and resurrection’.