تحلیل نقدهای متاخران بر دیدگاه ملاصدرا دربارۀ ادراک صورت‌های خیالی

حقیقت علم و ادراک و چگونگى حصول آن برای نفس ناطقه، در حکمت متعالیۀ صدرایى از مرحلۀ معرفت‏شناسى فراتر رفته و وارد مباحث هستى‏شناسى شده است. صدرالمتالهین در دو حوزۀ ادراکات جزئی خیالی و ادراکات کلی عقلی، نوآورى‌هایی دارد که در فلسفه‌هاى پیش از او سابقه نداشته اما دیدگاه او دربارۀ مصدر بودن نفس در حصول ادراکات جزئی خیالی، از سوی برخی شارحان فلسفۀ او پذیرفته نشده است. در نوشتار حاضر، تلاش شده مظهریت نفس در ادراکات خیالی جزئى اثبات شود و نقدهای متاخران بر دیدگاه ملاصدرا مورد ارزیابی قرار گیرد. بر اساس دیدگاه‌ مظهریت نفس نسبت به ادراکات جزئی خیالی، این نتیجه به‌دست می‌آید که همۀ انسان‌ها در ادراک امور مادى و محسوس، در عالم مثال منفصل سیر کرده و ارتباط دائمى با این عالم برقرار مى‏کنند، بدون اینکه خود توجه تفصیلی به این ارتباط داشته باشند.

analytical study about Reviews recent thinkers of the imaginary Perception in the perspective of Mullasadra

In transcendence wisdom, the essence of the knowledge and the mechanism of its grasping to human soul passed from epistemology and entered to ontology. Mulla Sadra has innovations in intellectual and universal conceptions and imaginary perceptions, which have not been in previous philosophies. In the perspective of Mulla Sadra, immediate perceptions are created by the soul. Some commentators in Mulla Sadra’s philosophy have not accepted this view. In this paper, it is proved that the human soul does not always produce immediate perceptions, but accepts them from an abstract existence. Also, in this article, the critical look of some commentators on Mulla Sadra’s philosophy about his point of view is examined and evaluated. Based on the view that the soul accepts imaginary perceptions, it is concluded that all humans, when they perceive material and perceptive objects, are in the realm of Ideals (alAlam alMesal), but they do not pay much attention to the connection with this world.