|
|
|
|
بررسی و نقد نظریۀ اشاعره در مورد قدیم بودن قرآن و صفت کلام خداوند با توجه به مبانی ملاصدرا
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
صیدی محمود ,هاشمی هادی
|
|
منبع
|
حكمت صدرايي - 1397 - دوره : 6 - شماره : 2 - صفحه:121 -131
|
|
|
|
|
چکیده
|
حادث یا قدیم بودن قرآن و صفت کلام الهی قدیمی‌ترین بحث الهیاتی در عالم اسلام است که وجه تسمیۀ علم کلام نیز به همین جهت است. با توجه به اینکه اشاعره صفات خداوند را قدیم می‌دانستند، حادث بودن صفت کلام و قرآن را منکر گشتند. اشاعره استدلال‌های متعددی در اثبات قدیم بودن قرآن از جهت کلام نفسی، دارا بودن همۀ صفات کمالی برای خداوند در ازل، خطابات قرآنی و سابق بودن کلام خداوند اقامه می‌نمایند. با وجود این، اثبات کلام نفسی منجر به تعدد قدما و حلول امور نفسانی در ذات خداوند می‌شود و لازمۀ حادث نبودن صفات خداوند، قدیم بودن آنها نیست بلکه صفات خداوند اتحاد مصداقی و اختلاف مفهومی دارند. در برخی از آیات قرآنی جبرئیل از جانب خداوند پیامبران را مورد خطاب قرار می‌دهد. لذا طرف خطاب هنگام وحی همیشه قدیم نیست. با توجه به تشکیکی بودن صفت کلام مانند صفات دیگر، کلام ذاتی مقدم بر فعلی و مجردات سابق بر مراتب مادی و لفظی کلام هستند.
|
|
کلیدواژه
|
کلام، قرآن، صفت، اشاعره، ملاصدرا
|
|
آدرس
|
دانشگاه شاهد, ایران, دانشگاه سمنان, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
hadihashemi85@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Critical Studying of Asharite's Theory of the Uncreatedness of the Quran and the Attribute of Speech according to the Mulla Sadra's View
|
|
|
|
|
Authors
|
Hashemi Hadi ,Seydi Mahmud
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|