ارزیابی تحلیلی و تطبیقی روش‌های تجربی تحلیل پایداری کارگاه‌های استخراج باز با نگاه ویژه به ملاحظات هندسی کارگاه

روش‌های تجربی تحلیل پایداری کارگاه‌های استخراج باز بر پایه تاثیر عوامل ژیومکانیکی و ژیومتری، بنیان گذاشته شده‌اند. تقریبا در همه روش‌های تجربی، هندسه کارگاه به طور ویژه با شاخص شعاع هیدرولیکی بیان شده است. در تمامی نمودارهای تجربی پایداری، در یک محور، شعاع هیدرولیکی و در محور دیگر سایرعوامل موثر، مانند ویژگی‌های ژئومکانیکی، عوامل محیطی و ...، با عناوین مختلف، قابل مشاهده است. علاوه بر شعاع هیدرولیکی شاخص دیگری به‌نام ضریب شعاع، با هدف رفع کاستی‌های شعاع هیدرولیکی تعریف شده که این موضوع حاکی از نقش و اهمیت قابل‌توجه هندسه کارگاه است. هندسه کارگاه یک عامل قابل کنترل است که با تغییر آن می‌توان شرایط پایداری کارگاه را تغییر داد. بر اساس یافته‌های این تحقیق در حال حاضر‌، تنها دو شاخص شعاع هیدرولیکی و ضریب شعاع به عنوان شاخص‌های معرف اثر هندسه کارگاه بر پایداری، مورد استفاده قرار می‌گیرند. هر دو شاخص دو پارامتری بوده و از میان ویژگی‌های هندسی متعدد کارگاه استخراج، شعاع هیدرولیکی تنها مساحت و محیط، و شاخص ضریب شعاع، تنها اندازه شعاع و زاویه جانمایی شعاع را بر روی سطح مورد مطالعه منظور می‌نمایند. این شاخص‌ها دارای نواقصی ازجمله، عدم کارآیی برای هندسه‌های نامنظم، کم بودن میزان همبستگی با پایداری، دو بعدی بودن، دامنه کم تاثیر نسبت ابعادی، چشم‌پوشی از اعوجاج در بعد سوم، عدم ملاحظه پایه، عدم ملاحظه انباشتگی کارگاه و پاسخ‌گو نبودن در نسبت‌های ابعادی بزرگ هستند. بر این اساس هیچ یک از دو شاخص مذکور در حد لزوم و کفایت نمی‌توانند نماینده مناسبی از هندسه کارگاه باشند، و برای دست یابی به روابط تجربی کامل‌تر و دقیق‌تر، ضروری است شاخص‌های هندسی کامل‌تر که در برگیرنده تعداد بیشتری از ویژگی‌های هندسی کارگاه استخراج باشند را تدوین کرد.