طبقه‌بندی فازی ریسک نشست ناشی از حفاری مکانیزه با ماشین tbm-epb با استفاده از سیستم استنتاج فازی – عصبی تطبیقی (anfis)

پیش بینی و ارزیابی ریسک ناشی از نشست سطح زمین در اثر حفاری مکانیزه با استفاده از سپر epb از مهمترین بخش های مدیریت ریسک در مدیریت پروژه های تونل سازی می باشد. از اینرو، در این مقاله سعی می گردد طی دو بخش مستقل به این مهم پرداخته شود. در بخش ابتدایی، رقم نشست سطحی زمین ناشی از حفاری مکانیزه با استفاده از دستگاه tbm-epb بر اساس روش سیستم استنتاج فازی – عصبی تطبیقی (anfis) با در نظر گرفتن ده متغیر جامع ورودی شبکه، تخمین زده می شود. سیستم استنتاج فازی – عصبی تطبیقی با در نظر گرفتن هفت تابع عضویت گوسی برای هر یک از ده متغیر ورودی در لایه اول شبکه و همچنین تعریف هفت قانون فازی برای استنتاج خود در لایه دوم شبکه، قادر بوده است متغیر خروجی سیستم که حداکثر نشست سطحی می باشد را با دقت مطلوب و رقم 0.01322 ریشه میانگین مربعات خطا (rmse) پیش بینی نماید. در بخش دوم مقاله، ریسک ناشی از نشست سطحی در حفاری مکانیزه با استفاده از توابع عضویت گوسی در پنج کلاس مختلف ریسک تحلیل و طبقه بندی فازی می شود. در انتها، طبقه بندی قطعی رده های مختلف ریسک نشست در پژوهش های پیشین و طبقه بندی فازی سطوح مختلف ریسک انجام شده در این تحقیق، قیاس می شوند. طبق نتایج، با تلفیق قضاوت مهندسی فازی منحصر به هر پروژه تونل سازی مشابه و همچنین تحلیل و روش ارائه شده در این مقاله، می توان به تصمیم بهینه کاربردی در مدل ارزیابی ریسک دست یافت.