بررسی روش‌های طراحی الگوی بهینه چال‌ زنی و آتش ‌کاری تونل در برش‌های موازی تحت تاثیر تغییرات شاخص‌های اقتصادی طرح

در این تحقیق به منظور مقایسه الگوهای چال زنی و آتش کاری در تونل از دو پارامتر خرج ویژه و حفاری ویژه استفاده شده است. برای خرج گذاری چال‌های جانمایی شده بر روی سطح مقطع تونل‌ها از دو ماده منفجره آنفو و امولایت به منظور پیشروی سه متری استفاده شد. در مجموع تعداد 88 طرح بدون استفاده از نرم افزارهای طراحی برای سه نوع سنگ آهک، ماسه سنگ و مارن آماده شد. در حالت کلی از جنبه مقایسه مقادیر مشخصه‌ها، نتایج نشان داده است که مقدار تغییرات حفاری ویژه(m/m^3 ) و خرج ویژه(kg/m^3 ) با توجه به مساحت سطح مقطع‌های انتخاب شده (19 تا 150 مترمربع) برای روش انتقال انرژی در بازه تغییرات عددی 0/5 تا 2/5 قرار می‌گیرد. همچنین برای این روش تعداد چال‌های جانمایی شده نیز از 40 تا 130 عدد بوده است. مقدار تغییرات حفاری ویژه برای روش نروژی از 1تا 2/5 متر بر مترمکعب و مقدار خرج ویژه از 1/2 تا 2/5 کیلوگرم بر مترمکعب بوده است. همچنین در روش سوئدی بازه تغییرات حفاری ویژه از 0/7 تا 2 متر بر مترمکعب و برای خرج ویژه تغییرات از 0/75 تا 1/5 کیلوگرم بر مترمکعب بوده است. تغییرات تعداد چال برای دو روش نروژی و سوئدی نزدیک به هم از 30 تا 170عدد بدست آمده است. علاوه بر مطالب بیان شده، مقدار گلگذاری چال‌ها در بخش‌های مختلف سینه کار تونل برای روش سوئدی کمتر از روش نروژی و روش انتقال انرژی است.