ارایه مدلی برای ارتقای سطح همکاری‌های علمی ـ بین‌المللی در آموزش عالی ایران

هدف مقاله حاضر، شناسایی ابعاد و مولفه‌های همکاری‌های علمی بین‌المللی به ‌منظور ارایه مدلی برای ارتقای آن در آموزش عالی ایران است. این تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق مشتمل بر اعضای هییت علمی دانشگاه‌های برتر حوزه همکاری‌های علمی ـ بین‌المللی است. 342 نفر از آنها با استفاده از فرمول کوکران، از طریق روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبتی انتخاب شده‌اند. ابزار اصلی تحقیق برای جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه محقق‌ساخته بوده است. نتایج نشان داد: همکاری‌های علمی‌ـ بین‌المللی دارای 6 بعد و 36 مولفه است. مدل نهایی تحقیق بر اساس ابعاد و مولفه‌های شناسایی شده همکاری‌های علمی‌ـ بین‌المللی، دارای 6 بعد فرهنگی، پژوهشی، آموزشی، اجرایی، پرسنلی و رفاهی بوده است. مدل ارایه شده از نظر محققان با اطمینان 95 درصد مورد تایید قرار گرفته است.