مقایسه ویژگی‌های شخصیتی خودپایی و هیجان‌خواهی ورزشکاران نخبه و غیرنخبه

هدف ‌پژوهش ‌حاضر ‌مقایسه ویژگی‌های شخصیتی خودپایی و هیجان‌خواهی‌‌ ورزشکاران نخبه و غیرنخبه می‌باشد. نمونه آماری این پژوهش را 127 نفر از زنان ورزشکار استان سمنان با دامنه سنی 30-16 سال (62 نفر ورزشکار نخبه عضو تیم‌های ملی و لیگ برتر و 65 نفر ورزشکار غیرنخبه عضو تیم‌های حاضر در لیگ دسته 2 کشور) تشکیل می‌دادند که به صورت داوطلبانه در تکمیل پرسش‌نامه همکاری کردند. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های پس‌رویدادی با طرح علی ـ ‌‌مقایسه‌ای و همچنین روش توصیفی از نوع همبستگی ‌است. ابزار گردآوری این پژوهش شامل فرم جمع آوری اطلاعات ‌فردی و پرسش نامه های خودپایی ‌اشنایدر و هیجان‌خواهی‌‌‌ آرنت بود. برای تلخیص اطلاعات حاصل از پرسش‌نامه‌ها از آمار توصیفی و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار استنباطی نظیر تحلیل واریانس یک راهه، آزمون تعقیبی توکی، آزمون تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد؛ بین متغیر خودپایی و هیجان‌خواهی‌‌ ورزشکاران (نخبه و غیرنخبه) تفاوت مثبت معناداری وجود دارد.اگرچه بین خودپایی و هیجان‌خواهی ورزشکاران نخبه تفاوت معنا‌داری به دست نیامد ولی در مقابل، بین خودپایی و هیجان‌خواهی ورزشکاران غیرنخبه همبستگی معناداری مشاهده شد. بین متغیر خودپایی ورزشکاران نخبه و غیرنخبه نیز تفاوت معنادار بود. بدین معنا که خودپایی ورزشکاران نخبه بیشتر از ورزشکاران غیرنخبه به‌دست آمد و در انتها بین متغیر هیجان‌خواهی‌‌ ورزشکاران نخبه و غیرنخبه ارتباط معناداری گزارش شد و میزان هیجان‌خواهی ورزشکاران نخبه فراتر از ورزشکاران غیرنخبه بود.