ارتباط سطح فعالیت جسمی با افسردگی و اضطراب در دانش‌آموزان دوره متوسطه شهرستان ساوه

افسردگی، و اضطراب از اختلالات رایج سلامت روانی جوانان و نوجوانان است که در صورت رفع نشدن به بروز مشکلات عمده‌ای منجر می‌شود. از طرفی، فعالیت جسمی و ورزش از طریقِ اثرات فیزیولوژیکی و اجتماعی می‌تواند در کاهش افسردگی و اضطراب موثر باشد 213 دختر و 261 پسر به روش تصادفی خوشه‌ای از میان دانش‌آموزان شهرستان ساوه انتخاب شدند. سطح فعالیت جسمی با پرسشنامهipaq (روایی: قابل‌قبول، پایایی: 76/0) و میزان افسردگی و اضطراب با پرسشنامه hads (روایی: قابل‌قبول، پایایی: 84/0) اندازه‌گیری شد. برای تعیین ارتباط بین سطح فعالیت جسمی با اضطراب و افسردگی از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن و برای تعیین تفاوت گروه‌های دختر و پسر از نظر سطح فعالیت جسمی، افسردگی و اضطراب از آزمونِ t مستقل (05/0 =?) استفاده شد. نتایج نشان داد فعالیت جسمی با میزان افسردگی در دختران ارتباط معکوس، ولی غیر‌معنی دار(08/0- =r)، و در پسران ارتباط معکوس و معنی دار(15/0- =r) داشت. همچنین فعالیت جسمی با میزان اضطراب در دختران ارتباط معکوس و غیرمعنی-دار(05/0- =r) و در پسران ارتباط معکوس و معنی دار (14/0- =r)داشت؛ بنابراین، میزان همبستگی به‌دست‌آمده در پسران چندان زیاد نیست و در دختران نیز غیرمعنی دار است که علت را می‌توان کمبود ساعات درس تربیت بدنی در مدارس دانست. به طور کلی، تجزیه و تحلیل داده‌ها و جمع‌بندی مبانی نظری و سایرِ تحقیقات بیانگرِ این است که افزایش فعالیت جسمی می‌تواند موجب کاهش افسردگی و اضطراب دانش‌آموزان شود.