ارتباط خودکارآمدی و هوش هیجانی با عملکرد مردان گلبالیست لیگ برتر

تحقیق حاضر با هدف تعیین ارتباط خودکارآمدی و هوش هیجانی با عملکرد مردان گلبالیست لیگ برتر انجام شده است. شرکت کنندگان در این تحقیق 32 مرد ورزشکار گلبالیست (با میانگین سنی 09/26) بودند که در مسابقات لیگ برتر کشور در سال 1388 حضور داشتند. ابزار اندازه‌گیری تحقیق شامل: پرسشنامه‌های خودکارآمدی شرر، هوش هیجانی سیبریا شیرینگ و برگه ارزیابی منشی استاندارد بود. روایی و پایایی پرسشنامه‌ها قبلاً تعیین شده بود. به منظور اجرا، تک تک سوالات برای هر یک از شرکت-کننده‌ها خوانده و نظر آن‌ها در پاسخنامه منعکس شد. به-منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها، تعیین همبستگی بین عملکرد با خودکارآمدی، هوش هیجانی و هر یک از مولفه‌های آن از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد (05/0p < ). یافته‌های تحقیق ارتباط معنی‌داری بین خودکارآمدی و هوش هیجانی با عملکرد نشان نمی دهد (05/0p < ) و مولفه‌های هوش هیجانی نیز، به جز مولفه خودآگاهی، با عملکرد مردان گلبالیست رابطه معنی‌داری ندارند؛ بنابراین تنها مولفه‌ای که ارتباط معنی داری با عملکرد دارد خودآگاهی است که هم با تعداد گل (012/0p=) و هم با خطای انفرادی (040/0p=) رابطه معنی دار مثبت دارد. این یافته‌ها نشان‌ می دهد این مولفه خودآگاهی، در مقایسه با سایر مولفه‌های هوش هیجانی اهمیت بیشتری در عملکرد این قشر از ورزشکاران نخبه دارد.