ارتباط بین سبک رهبری مربیان با رضایت مندی ورزشکاران لیگ برتر والیبال مردان ایران

هدف این تحقیق، بررسی رابطه بین سبک مربیگری مربیان بر مبنای سبک آمرانه و آزادمنشانه با رضایت مندی ورزشکاران آن‌هاست. جامعه آماری این پژوهش بازیکنان لیگ برتر والیبال مردان به تعداد 192 نفر بود، که 93 نفر از آن‌ها از طریق جدول حجم و نمونه مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه‌ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‌ها از دو پرسشنامه رضایت-مندی ورزشکاران ریمر و چلادورای (1998) با 14 سوال و همچنین پرسشنامه سبک مربیگری محقق ساخته با 12 سوال استفاده شد. 9 نفر از افراد صاحب نظر روایی صوری و محتوایی پرسشنامه محقق ساخته سبک رهبری را بررسی کردند و در مطالعه راهنما، پایایی پرسشنامه‌های رضایت-مندی ورزشکاران و سبک مربیگری به ترتیب 89/0 و 75/0 به دست آمد. به منظور توصیف داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی و برای تجزیه و تحلیل استنباطی داده‌های تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار spssو در سطح معنی داری 05/0?p استفاده شد. یافته‌ها نشان می دهد بین سبک مربیگری آمرانه و رضایت از نحوه آموزش و تمرین مربی (001/0=p، 41/0r=)، عملکرد تیمی (018/0=p، 25/0r=) و عملکرد فردی (008/0=p، 28/0r=) رابطه معنی-داری وجود دارد، اما بین سبک مربیگری آمرانه و رضایت از رفتار مربی رابطه معنی داری وجود ندارد. بین سبک مربیگری آزادمنشانه و رضایت از نحوه آموزش و تمرین مربی، عملکرد تیمی و عملکرد فردی نیز رابطه معنی داری وجود ندارد، اما بین سبک مربیگری آزادمنشانه و رضایت از رفتار مربی (001/0=p، 46/0r=) رابطه معنی داری وجود دارد.