تاثیر بازی های ملی بر انسجام تیمی و نقش میانجی گری آن بر شاخص های ناکارآمدی ورزشکاران رشته های برخوردی و غیربرخوردی

عوامل مختلفی ازجمله رفتارهای ناکارآمد ورزشکاران، بازی های گروهی و تجربه، بر انسجام تیمی تاثیرگذار است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سابقه و تجربه‌ بازی‌های ملی بر انسجام تیمی و تعدیل ویژگی‌های رفتاری ناکارآمد ورزشکاران رشته‌های برخوردی و غیربرخوردی بود. مواد و روش ها: تعداد 75 ورزشکار رشتۀ برخوردی و 114ورزشکار رشتۀ غیر برخوردی در این پژوهش حضور داشتند. همچنین از دو پرسشنامه‌ خلق‌و‌خوی برونل و محیط گروهی کارن که میزان انسجام گروهی را در دو بعد انسجام تکلیف و انسجام اجتماعی ‌ارزیابی می‌کردند استفاده گردید. به‌ منظور تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها پس از کلموگروف اسمیرنوف(05/0≤p) و اطمینان از توزیع طبیعی دادها، آزمون تی تک‌نمونه، آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در سطح05/0 ≥p استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری در خرده مقیاس‌های تنش، توان بازی و سردرگمی بین ورزشکاران رشته‌های برخوردی و غیر برخوردی وجود دارد. همچنین سابقه و تجربه‌ حضور در تیم‌های ملی از مهمترین فاکتورهای تاثیر‌گذار بر انسجام تیمی بودند. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش پیشنهاد می‌کند ضمن شناسایی رفتارهای کارآمد و ناکارآمد ورزشکاران، آموزش استفاده از استراتژی‌های کنترل خلقیات منفی توسط روانشناسان ورزشی در برنامه‌های تمرینی گنجانده شود.

the impact of national games on team cohesion and its mediating role on the inefficiency indicators of collision and non-collision athletes

objectives: purpose of the present paper was to investigate the impact of national games on team cohesion and its mediating role on the inefficiency indicators of collision and non-collision athletes.methods materials: 75 people of contact athletes and 114 people of noncontact athletes were participated in the study. brunel’s mood questionnaire and carron group environment (geq) scale for assessing group cohesion in two dimension of obligation cohesion and social cohesion were used. in order to analyze the data, one-sample t-test, one-way anova test and pearson’s correlation coefficient were used at the p≤0.05 level.results: results showed a significant difference in tension, game ability, and confusion subscale among collision and non-collision athletes. also, antecedent and experience in national teams were the most important factors on team cohesion.conclusions: results suggests that besides recognizing efficient and inefficient behaviors, training use of negative moods could be applied by sport psychologist at exercise programs.