تاثیر بازی خودانگیخته در طبیعت بر رفتار بازی و شادی کودکان پیش‌دبستانی

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر بازی خودانگیخته در طبیعت بر رفتار بازی و شادی کودکان پیش‌دبستانی بود.بدین منظور 45 کودک 64 سالۀ تبریز به عنوان نمونه آماری به روش نمونه‌گیری هدفمند در سه گروه فضای باز ، فضای سرپوشیده و کنترل انتخاب شدند. رفتار بازی و شادی کودکان به ترتیب با استفاده از پرسش‌نامه مقیاس رفتار کودکان پیش‌دبستانی در بازی و پرسش‌نامه شادکامی آکسفورد به‌صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون اندازه‌گیری شد. نتایج تحلیل واریانس مرکب نشان داد که فعالیت در فضای باز بین پیش و پس آزمون بر رفتار بازی و شادی کودکان تاثیر معناداری داشته به‌طوری که 71% از تغییرات در رفتار بازی و 98% از تغییرات در شادی کودکان تحت تاثیر فعالیت آن‌ها در فضای باز طبیعی بود درحالی‌که فعالیت در فضای سرپوشیده در رفتار بازی و شادی کودکان تاثیر معناداری نداشت. نتایج با توجه به نظریات زیست بوم شناختی برون فنبرنر و شناختی پیاژه بحث شدند.

The Effect of Spontaneous Play in Nature on the Play Behavior and Happiness of PreSchool Children

The purpose of this study was to investigate the effect of spontaneous play in nature on play behavior and happiness of the preschool children. To this end, 45 children aged 4 to 6 were selected as a sample from Tabriz, in three groups of the outdoor, indoor space, and control. Play behavioral and children’s happiness were measured respectively using the preschool children’s behavior in the play, oxford happiness questionnaire, pretestposttest. Mix ANOVA showed that outdoor activity between pretestposttest had a significant effect on play behavior and happiness of the children, so that 71% of changes in the play behavior and 98 %of changes in the happiness of the children were affected by their nature outdoor activities. It is while activity in indoors did not have a significant effect on children’s play behavior and happiness. The results were discussed with respect to the external bronfenbrenner biomechanical and Piaget cognitive theory.