ترجیحات و موانع مشارکت فعالیت بدنی در معتادان

پژوهش حاضر به‌منظور بررسی ترجیحات و موانع فعالیت بدنی معتادان از دیدگاه خودشان انجام شد. 175 شرکت‌کننده مرد از مراکز ترک اعتیاد پرسش نامه‌های ترجیحات و موانع فعالیت بدنی و وابستگی به نیکوتین را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد کمبود انرژی (میانگین= 5.33)، کمبود زمان (میانگین= 5.10) و کمبود توان بدنی (میانگین= 5.07) سه مانع اصلی معتادان در انجام فعالیت‌های بدنی بود. همچنین، پاسخ‌دهندگان انجام فعالیت بدنی در زمان صبح (%64)، در خانه (%46.3) یا مراکز ورزشی عمومی (%45.7)، با شدت متوسط (%47.4) و زیاد (%40) و در اختیار خود (%68.5) را ترجیح دادند. پیاده‌روی (%60)، شنا (%45) و ورزش از طریق تلویزیون (%37) بیشترین طرفدار را داشت. علاوه براین نتایج آزمون کروسکال والیس تفاوت معناداری بین موانع انجام فعالیت بدنی نشان داد به‌طوری‌که کمبود انرژی با اثرات اجتماعی، کمبود مهارت، کمبود منابع و ترس از آسیب تفاوت معناداری داشت و از همه آن‌ها بیشتر بود. کمبود زمان به‌صورت معناداری بیشتر از کمبود منابع و ترس از آسیب بود. کمبود توان، اثرات اجتماعی، کمبود منابع و کمبود مهارت نیز بیشتر از ترس از آسیب ادراک شدند. احتمالاً استفاده از برخی داروها برای درمان منجر به کاهش انرژی افراد برای انجام فعالیت بدنی شده بود.

Preferences and Barriers of Physical Activity Participation in Addicts

The present study aimed at investigating preferences and barriers of physical activity among drug addicts from their own perspectives. 175 male participants, selected from addiction treatment centers, completed the preferences and barriers of physical activity and nicotine dependence questionnaires. Results depicted that lack of energy (M= 5.33), lack of time (M= 5.10) and lack of physical strength (M= 5.07) were the three top preferences of addicts’ perception of physical activity barriers. In addition, addicts preferred doing physical activities at morning (64%), in home (46.3%) or in public gym venues (45.7%), with moderate (47.4%) or high (40%) intensity and at own their own discretion (68.5%). Walking (60%), swimming (45%) and doing exercises through watching TV programs (37%) received the foremost interest on the part of participants. Moreover, results of KruskalWallis test indicated significant differences among physical activity barriers, so that lack of energy had significant differences with social effects, lack of skills, lack of resources and fear of injury, and its score was higher than all other variables. The score of lack of time was significantly higher than that of lack of resources and fear of injury. Also, lack of physical strength, social effects, lack of resources, and lack of skills obtained scores significantly higher than that of fear of injury. Using some medications for treatment may have resulted in decreasing participants’ energy for doing physical activities.