نقش جهت‌گیری علّی تمرین و خودکارآمدی بر قصد و رفتار تمرینی مردان و زنان
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
رمضان زاده حسام ,عرب نرمی بیتا
|
|
منبع
|
مطالعات روان شناسي ورزشي - 1397 - شماره : 23 - صفحه:137 -156
|
|
|
|
|
چکیده
|
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش جهت‌گیری علّی تمرین و خودکارآمدی بر قصد و رفتار تمرینی مردان و زنان چاق، نرمال و لاغر بود. تعداد 230 دانشجو از دانشگاه دامغان انتخاب شدند. پرسش‌نامۀ جهت‌گیری علّی تمرین روز و همکاران (2001)، پرسش‌نامۀ خودکارآمدی شوارتز (1999)، روش گودین (1995) (ارزیابی قصد تمرین) و ابزار گودین و شفر (1985) (سنجش میزان رفتار ورزشی) استفاده شدند. نتایج نشان داد که بین قصد تمرین و رفتار ورزشی ارتباط ضعیف، اما معناداری وجود دارد. همچنین، ارتباط بین قصد تمرین و هر دو متغیر خودکارآمدی و جهت‌گیری استقلالی تمرین و نیز ارتباط بین میزان رفتار ورزشی و جهت‌گیری استقلالی تمرین، معنادار است. جهت‌گیری استقلالی تمرین و خودکارآمدی به‌طور معناداری قصد تمرین و میزان رفتار ورزشی را پیش‌بینی می‌کنند. مدل جهت‌گیری استقلالی و خودکارآمدی در رفتار ورزشی فقط در مردان معنادار است. نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت جهت‌گیری علّی افراد و خودکارآمدی در اشتغال به رفتار تمرینی تاکید می‌کند.
|
|
کلیدواژه
|
جهت‌گیری استقلالی تمرین، جهت‌گیری کنترلی تمرین، خودکارآمدی، قصد تمرین
|
|
آدرس
|
دانشگاه دامغان, گروه علوم ورزشی, ایران, دانشگاه دامغان, گروه علوم ورزشی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|