|
|
ناسیونالیسم و اسلامگرایی در تعاملات فراملی ایران معاصر
|
|
|
|
|
نویسنده
|
قنبرلو عبدالله
|
منبع
|
جامعه پژوهي فرهنگي - 1392 - دوره : 4 - شماره : 3 - صفحه:83 -106
|
چکیده
|
مقاله حاضر با این سوال آغاز میشود که مهمترین متغیرهای فرهنگی و ایدیولوژیک موثر در تعاملات فراملی ایران طی قرن اخیر چه بودهاند؟ در پاسخ، مقاله درباره دو مفهوم ناسیونالیسم و اسلامگرایی تمرکز دارد. ناسیونالیسم باستانگرا در دوران پهلوی اول و دوم، ناسیونالیسم لیبرال در دوران نهضت ملی، و ناسیونالیسم مذهبی در دوران جمهوری اسلامی سه چهره مهم ناسیونالیسم ایرانیاند که هر یک به نحوی در تنظیم مناسبات فراملی ایران نقش داشتهاند. ناسیونالیسم، با وجود جهتگیریهای مختلف، نقش مهمی در بازسازی هویت ملی و تحکیم خودباوری و استقلال کشور داشته است. پس از انقلاب اسلامی، ناسیونالیسم غالباً تحتالشعاع اسلامگرایی قرار داشته و ایدیالیسم اسلامگرا در عرصه مناسبات جهانی کشور ظهور پررنگی یافته است. نکته کلیدی مورد تاکید رهبران جمهوری اسلامی این بوده که دولت در عرصه سیاست خارجی بایستی روی تکلیف و رسالت اسلامیاش تمرکز کند. به این منظور، جمهوری اسلامی با توجه به نابرابریها و مناسبات سلطه جاری در عرصه بینالملل علناً با وضع موجود سیاست بینالملل مخالفت کرده و خواستار تغییرات به منظور برقراری عدالت بینالمللی شده است.
|
کلیدواژه
|
تعاملات فراملی ایران ,مشروطیت ,سکولاریسم ,ناسیونالیسم ,باستانگرایی ,ناسیونالیسم لیبرال ,اسلامگرایی ,استقلال و حاکمیت ملی ,غربستیزی ,مسیله فلسطین ,Transnational Interactions of Modern Iran ,Nationalism ,Islamism ,foreign policy ,Islamic Revolution
|
آدرس
|
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
ghanbarlu.phdirut@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|