هنر و خیابان: گونه شناسی دلایل دیوارنگاری غیررسمی در ایران

این پژوهش به گونه شناسی گرافیتی یا دیوارنگاری غیر رسمی در فضای شهرهای ایران می‌پردازد. در این پژوهش گرافیتی به تمامی تصاویر یا حروف به کاربرده شده در اماکن عمومی بر روی سطوحی نظیر دیوارها یا پل‌ها و نظایر آن گفته می‌شود که برای عموم قابل رویت و گاهی نیز نیست. این پژوهش نخستین بار به روش نظریه زمینه‌ای انجام شده وبدین منظور در مدت پنج سال(1392-1397) با 31 نفر از دیوارنگاران غیر رسمی در شهرهای تهران، شیراز ، مشهد، تبریز، مصاحبه‌های عمیق انجام شده است. یافته‌های این تحقیق حاکی از آن است که پدیده دیوارنگاری غیر رسمی را می توان به دو گونه تفکیک کرد: نخست، دیوارنگاران «خودبیانگر» انگیزه اصلی‌شان از دیوارنگاری غیر رسمی یا گرافیتی هیجاناتی مانند احساس ترس، احساس رهایی و شهرت است و دوم، «دیوارنگاران معترض» که طالب حق خود بر شهرند و علاوه بر خود بیانگری، دیوارنگاری برایشان ابزاری است برای نقد وضع موجود جامعه ای که در آن زندگی می کنند.

art and street: why the origin and typology of informal mural painting in iran

the present study deals with the origin and typology of graffiti or informal murals in iranian cities. in this research, graffiti refers to all the images or letters used in public places on surfaces such as walls or stairs, which are visible to the public (sometimes invisible).this research has been conducted for the first time by the method of contextual theory and for this purpose in a period of 5 years (from 1392 to 1397) with 31 unofficial murals in the cities of tehran, shiraz, mashhad, tabriz, in-depth interviews have been conducted. the findings of this study indicate that the phenomenon of informal graffiti can be divided into two types.