نظام ارتباطی و هنجاری اجتماع علمی در علوم انسانی ایران

هدف این مقاله شناسایی فضای اجتماع علمی در علوم انسانی ایران است. یافته‌های پژوهش، با کاربست رویکرد کیفی، بر پایه دو رکن اصلی معرفِ اجتماع علمی، یعنی نظام ارتباطی و نظام هنجاری افراز شده است. مفاهیمی از جمله «نامنسجم و ناپایدار»، «ضعف کنش‌گران»، «غلبه میدان سیاست بر میدان علم» و «رابطه ویژه قدرت مشروعیت» برای توصیف نظام ارتباطی اجتماع علمی و مفاهیم «نقد پذیری اندک»، «جامعه‌پذیری ناقص»، «تخصیص نامتناسب منابع» و «مسئولیت گریزی از نقش‌های حرفه‌ای» نیز برای توصیف نظام هنجاری اجتماع علمی در علوم انسانی ایران احصا شده‌اند. خصلت‌هایی که در ترکیب یا تعامل با یکدیگر ظرفیت اجتماع علمی در علوم انسانی ایران را هم در توسعة دانش روزآمد و کاربردی و هم در تاثیرگذاری بر جامعه به محاق برده است.

Communicative and normative system of scientific community in the humanities of Iran

This study aims to identify the space of scientific community of the humanities in Iran. Using a qualitative approach, the research findings were divided and Extracted based on communicative and normative dimensions of the scientific community. The notions such as &incoherent and unstable&, &Weakness of actors&, &dominance of politics over science&, and &special relationship between power and legitimacy& are among the prominent characteristics of communicative system of scientific community in the humanities of Iran. The &weakness of criticism&, & incomplete socialization&, &disproportionate allocation of resources&, &avoiding to take the responsibility of professional roles& are also considered as the prominent characteristics of normative system of scientific community in the humanities of Iran. These notions in combination or interaction with each other have concealed the potential of the scientific community in the humanities of Iran both in developing the uptodate and applied knowledge, and it has also hindered the impact of knowledge on society.