ترجیحات شیعی – سنی باروری در ایران

در این تحقیق، الگوها و تعیین کننده های مرتبط با ترجیحات باروری گروه های شیعی و سنی مذهب در ایران را مورد توجه و بررسی قرار می دهیم. مطابق نتایج این تحقیق، بیشترین ترجیح باروری هم در جمعیت شیعی مذهب و هم در جمعیت سنی مذهب معطوف به الگوی خانواده دو فرزندی است، درحالیکه دو الگوی خانواده بی فرزندی و خانواده تک فرزندی نه در جمعیت شیعی مذهب و نه در جمعیت سنی مذهب چندان پذیرفتنی نیست. درعین حال، این الگوهای کلی تحت تاثیر سه دسته تعیین کننده های جمعیت شناختی (مانند محل سکونت، وضعیت تاهل، سن، و سطح تحصیلات)، دینداری و نگرش جنسیتی است. در مجموع، یافته های این تحقیق را می‌توان اینگونه جمعبندی و تبیین کرد که تعلقات دینی مذهبی همچون یک عنصر ثانوی در تبیین ترجیحات باروری عمل می کنند و سطح توسعه اقتصادی اجتماعی و واقعیت های زندگی روزمره نقش بمراتب مهمتری ایفا می کنند که مخصوصا باید به نقش تعیین کننده متغیرهایی همچون روستانشینی در برابر شهرنشینی، سنت گرایی و بیسوادی در برابر مدرنیسم و گسترش تحصیلات عالی اشاره کرد.

Shi’a – Sunni Preferences for Fertility in Iran

This study examines the association between religious belonging and fertility preferences, and presents researchbased evidence in order to explain the patterns and determinants related to Shi’a and Sunni preferences for fertility. This analysis is based on a survey conducted in rural and urban areas of Ahvaz, Babolsar, Bojnord, Esfarayen, Gonbad Kavos, Kamyaran, Khoramabad, Mahmoudabad, Hamadan, and Saghez. The survey includes 4267 males and females aged 15 years old and over.   According to the preliminary results of this analysis, three general patterns can be addressed. First, the twochild family is the most visible observation that is preferred by most Shi’a and Sunni populations. Second, both childlessness and onechild family are preferred by a negligible proportion of Shi’a and Sunni populations. Third, Sunni population tends to prefer a relatively higher number of children as compared with Shi’a population. However, these general observations are substantially affected by three groups of determinants: demographic determinants (such as age, place of residence, marital status, level of education), religiosity and gender attitudes. Finally, the results can be summarised and explained by the underlying conclusion that religious belonging tends to play a role as a secondary determinant of the fertility preference of Shi’a and Sunni populations, whereas the level of socioeconomic development and dailylife facts play a significantly more important role. This particularly applies to such determinants as urbanization, modernization and education.