تاثیر قارچ مایکوریزا بر برخی از صفات مورفوفیزیولوژیکی و عملکرد مرزه تابستانه satureja hortensis l. در شرایط تنش شوری

همزیستی قارچ مایکوریزا با ریشه گیاهان از طریق بهبود جذب آب و عناصر غذایی می تواند در کاهش اثرات منفی تنش شوری موثر باشد. به منظور بررسی تاثیر قارچ مایکوریزا بر برخی از صفات مورفوفیزیولوژیکی و عملکرد گیاه مرزه آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه پیام نور آذربایجان غربی شهرستان نقده در سال 1392 اجرا شد. عامل اول شامل سه سطح شوری صفر (شاهد)، 75 و 150 میلی مولار کلرید سدیم و عامل دوم گونه قارچ مایکوریزا در هفت سطح شامل گونهglmus versiforme ،g. mosseae، intraradices g.، caledonium g.،clarum g. ، acaulospora langula و شاهد (بدون قارچ) بود. با افزایش سطوح شوری غلظت کلروفیل a، طول و قطر ساقه به طور معنی داری کاهش یافتند. بیشترین غلظت کلروفیلa ، طول و قطر ساقه مربوط به کاربرد مایکوریزا گونه g. versiforme بود که تفاوت معنی داری با گیاهان همزیست با سایر گونه ها نشان نداد. اثر متقابل مایکوریزا و سطح شوری روی تعداد برگ، وزن خشک کل، کلرفیل b، کلروفیل کل، پرولین و محتوای نسبی آب برگ rwc)) معنی دار بود. بیشترین وزن خشک گیاه مربوط به کاربرد گونه مایکوریزاg. intraradices در غلظت صفر میلی مولار شوری بود. بیشترین میزان کلروفیل b و کلروفیل کل مربوط به تلقیح با گونه g. intradices در غلظت 75 میلی مولار بر متر شوری به دست آمد. بیشترین محتوای نسبی آب برگ (6/87 درصد) مربوط به گیاهان تلقیح شده با گونهg. caledonium در غلظت 75 میلی مولار شوری، و بیشترین میزان پرولین (61/4 میلی گرم بر گرم) از گونه g. mosseae در غلظت 75 میلی مولار شوری به دست آمدند. نتایج به طور کلی نمایانگر بهبود شرایط مورفوفیزیولوژیکی و عملکرد گیاه مرزه تحت شرایط شوری در اثر همزیستی با قارچ مایکوریزا می باشد.