بررسی خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ژنوتیپ‌های منتخب جو وحشی (hordeum vulgare ssp. spontaneum) در سطوح مختلف تنش خشکی

خشکی یکی از مهم ترین تنش های غیرزنده است که رشد و نمو گیاهان را تحت تاثیر قرار می‎دهد. جو وحشی اسپانتانیوم (hordeum vulgare ssp. spontaneum) والد جو زراعی است و دارای پتانسیل بالایی از لحاظ تحمل به تنش های محیطی می باشد. این بررسی بر روی 9 ژنوتیپ جو اسپانتانیوم برای تحمل به تنش خشکی در آزمایشی بصورت کرت‌های خرد شده براساس طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه در سال 91-1390، تحت شلتر انجام شد. کرت اصلی شامل سه تیمار آبیاری عبارت از بدون تنش، قطع آبیاری از مرحله گلدهی و تنش خشکی بصورت عدم آبیاری و کرت فرعی بود نتایج نشان داد که اثر تنش خشکی بر عملکرد دانه، بیوماس، محتوای نسبی آب برگ، تنظیم اسمزی، هدایت روزنه‌ای، میزان کلروفیل کل،آنزیم های آنتی اکسیدانی، پروتیین، مالون دی‌آلدهید، قند محلول کل و پرولین معنی‌دار (p < 0.01) بود واکنش ژنوتیپ ها به خشکی از نظر صفات محتوای نسبی برگ، تنظیم اسمزی، آنزیم-های آنتی اکسیدانی، پروتیین، مالون دی ‌آلدهید، میزان کلروفیل کل و پرولین معنی‌دار (p < 0.01) بود. نتایج بدست آمده از تجزیه به مولفه‌های اصلی براساس مجموع صفات مورد ارزیابی در شرایط تنش خشکی، ژنوتیپ‌های مورد بررسی را در چهار گروه قرار داد. گروه اول و دوم شامل ژنوتیپ‌های 6،4 و 5 بود.ژنوتیپ‌های اخیردر شرایط خشکی به صورت معنی‌داری از عملکرد دانه، محتوای نسبی آب برگ، هدایت روزنه‌ای، میزان کلروفیل کل، فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز بالاتر و میزان مالون‌دی‌آلدهید و پتانسیل اسمزی پایین‌تر (منفی‌تر) برخوردار بودند، لذا به عنوان ژنوتیپ های متحمل شناخته شدند.