ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی و برخی صفات مورفولوژیک آلویه ورا (Aloe Barbadensis Miller) در تیمار سطوح مختلف ورمی کمپوست و محلول پاشی نانو پتاسیم

سنتز مواد موثره و عملکرد درگیاهان دارویی تحت تاثیر عوامل محیطی از جمله کمبود یا فزونی عناصر مختلف در خاک و نوع بستر کشت می باشد. به همین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 16 تیمار و در 3 تکرار اثرات ورمی کمپوست و نانو کود پتاسیم بر صفات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه آلویه ورا مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل 4 سطح ورمی کمپوست (0،15، 30 و 45) به صورت درصد حجمی خاک گلدان و نانو کود پتاسیم در 3 سطح 2، 4 ،6 در هزار و صفر به عنوان شاهد بودند. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار وزن تر ژل (108/88 گرم)، درصد رطوبت ژل (188/99)، گلوکومانان (96/6 میکروگرم بر گرم) و آنتوسیانین بخش بافت پوششی ژل با مقدار 0126/0 میلی گرم بر گرم در تیمار ورمی کمپوست 30 درصد و 4 در هزار نانو پتاسیم بدست آمد. اثر متقابل ورمی-کمپوست و نانو کود پتاسیم بر میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی و درصد رطوبت ژل معنی دار بود. بطوریکه تیمار 30 درصد ورمی کمپوست و 2 در هزار نانو پتاسیم بیشترین مقدار این دو صفت را نشان داد. بیشترین مقدار وزن برگ (76/194 گرم) در تیمار ورمی کمپوست 30 درصد و 6 در هزار نانو پتاسیم و بیشترین مقدار فلاونویید ژل (66/20 میکروگرم بر گرم) در تیمار 15 درصد ورمی کمپوست و 4 در هزار نانو پتاسیم مشاهده گردید. در حالیکه بیشترین مقدار فنل ژل (73/44 میکروگرم بر گرم) در تیمار 15 درصد ورمی کمپوست و سطح صفر نانو پتاسیم مشاهده شد. بنابراین استفاده از بستر ترکیبی ورمی کمپوست و محلول پاشی نانو کود پتاسیم در پرورش گیاه آلویه ورا نقش موثری در تولید برگ و ژل با کیفیت و مطلوب دارد. نحوه اثر گذاری بسته به نوع صفت تابعی از درصد ترکیبی ورمی کمپوست در بستر و غلظت کود نانو پتاسیم می باشد.