>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی اثر مواد جاذب‏الرطوبه، کود‏های آلی و شیمیایی بر عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی خرفه (portulaca oleracea l.) در منطقه اهواز  
   
نویسنده یوسفی حبیب اله ,ابدالی مشهدی علیرضا ,بخشنده عبدالمهدی ,لطفی جلال آبادی امین
منبع فرآيند و كاركرد گياهي - 1394 - دوره : 4 - شماره : 13 - صفحه:87 -96
چکیده    خرفه به عنوان یکی از گیاهان دارویی، حاوی مقادیر زیادی مواد با خواص درمانی فوق‏العاده و ترکیباتی مانند امگا –3 و اسیدهای چرب غیر‏اشباع و ویتامین c، با آثار بسیار مفید بر روی سیستم گردش خون و قلب است. به منظور مطالعه کاربرد مواد جاذب الرطوبه، کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد گیاه دارویی خرفه آزمایشی در سال‌ زراعی 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان انجام شد. این پژوهش به‌ صورت آزمایش اسپیلت‏پلات در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گردید. در این آزمایش کرت‏های اصلی شامل شاهد (بدون کاربرد مواد جاذب‏الرطوبه)، زیولیت به میزان 2 تن در هکتار و مواد سوپر جاذب به میزان 200 کیلوگرم در هکتار و کرت‏های فرعی شامل کود گاوی پوسیده به میزان 25 تن در هکتار، کود گوسفندی پوسیده به میزان20 تن در هکتار، کود مرغی به میزان 8 تن در هکتار، فیلتر کیک به میزان20 تن در هکتار، کود شیمیایی شامل کود نیتروژنه از منبع اوره به میزان 180 کیلوگرم در هکتار و کود فسفر از منبع سوپرفسفات تریپل به میزان 150 کیلوگرم در هکتار و تیمار شاهد بدون کاربرد کود بود. تیمارهای با زیولیت و سوپر جاذب بیشترین میزان وزن خشک بوته، بیشترین ارتفاع بوته و تعداد انشعابات فرعی را دارا بودند. کاربرد کودهای شیمیایی وزن خشک بوته، ارتفاع بوته، تعداد انشعابات فرعی، کلروفیل a، b، کاروتنویید و درصد پروتیین را بطور معنی‏داری افزایش داد و تیمار کودی شاهد نیز کمترین میزان این صفات را دارا بود. تیمارهای کود گاوی، گوسفندی و شاهد دارای بالاترین درصد روغن و تیمار کود شیمیایی دارای کمترین درصد روغن بودند. نتایج نشان دهنده‏ی امکان استفاده همزمان از کودهای شیمیایی و کودهای دامی به همراه مواد جاذب‏الرطوبه در افزایش عملکرد گیاه خرفه است.
کلیدواژه زیولیت ,سوپرجاذب ,کودهای دامی ,گیاهان دارویی
آدرس دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان, ایران, دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان, ایران, دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان, ایران, دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved