مقایسه استفاده کلشی سین بر روی بذر و سر شاخه آویشن دنایی (Thymus daenensis Celak) از نظر ویژگی‌های مورفولوژیکی روزنه و محتوای DNA در گیاهچه های درون شیشه ای

تیمار کلشی‌سین به عنوان ماده القا کننده پلی پلوییدی روی بخش‌های مختلف گیاه نتایج متفاوتی نشان می دهد. هدف این پژوهش بررسی و مقایسه تاثیر کلشی‌سین بر‌روی بذر و سرشاخه آویشن دنایی(thymus daenensis celak) از نظر ویژگی‌های مورفولوژیکی روزنه و محتویdna در شرایط درون شیشه ای است. بررسی ویژگی‌های مورفولوژیکی روزنه و محتویdna با روش اسپکتروفوتومتری روش‌های غیرمستقیم امّا سریع برای تعیین سطح پلوییدی هستند. بدین منظور بذر و سرشاخه‌های گیاه در غلظت‌های مختلف کلشی‌سین شامل 0 %-03/0 %- 05/0 %- 08/0 %- 1/0 % (وزنی/ حجمی) در زمان های 24 و 48 ساعت تیمار شدند و درصد زنده مانی سرشاخه و جوانه زنی بذرها محاسبه گردید. تعداد کلروپلاست، تراکم روزنه در واحد سطح و میزان جذب محتوی dna به منظور بررسی تاثیر کلشی‌سین مطالعه شد. در هر دو روش تیمار، درصد جوانه‌زنی و زنده مانی نسبت به گروه شاهد کمتر بود امّا تیمار سرشاخه میانگین درصد زنده مانی بالاتری را نسبت به تیمار بذر نشان داد. تعداد کلروپلاست و محتوی dna در گیاهچه‌های حاصل از بذر در تیمار 08/0% -24 ساعت نسبت به گروه شاهد افزایش معنی‌دار داشت و تراکم روزنه نیز در این تیمار به طور معنی‌دار کاهش یافت. در روش تیمار سرشاخه تیمارهای 03/0 % -24ساعت و1/0 %-48 ساعت نتایج مشابه را ایجاد نمودند، امّا تنها نتایج مربوط به کلروپلاست در هردو تیمار معنی دار بود. بنابراین بخشی از گیاه که برای تیمار با کلشی‌سین انتخاب می‌شود در نتایج حاصل تاثیر گذار است و با وجود کاهش جوانه‌زنی بذر تحت تیمار کلشی سین، روش تیمار بذر با غلظت 08/0 % (وزنی/حجمی) و با زمان 24 ساعت در مقایسه با تیمار سرشاخه، روش مناسب تری برای دستیابی به گیاهی با سطح پلوییدی بالاتر است.