بررسی تاثیر عصاره الکلی برگ آفتابگردان (Helianthus annuus) بر جوانه زنی، رشد رویشی و فعالیت های آنزیمی گیاهچه یولاف وحشی (Avena ludoviciana)

علف کش های شیمیایی به عنوان یک روش کلیدی در کنترل علف‌های هرز محسوب می شوند اما آثار منفی آنها بر محیط زیست زیاد است. این تحقیق در قالب دو آزمایش به منظور بررسی تاثیر ترکیبات عصاره الکلی آفتابگردان ( helianthus annuus ) بر رشد گیاهچه، فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدان، فعالیت آنزیم های آلفا آمیلاز و ساکاروز سنتتاز گیاهچه یولاف وحشی (avena ludoviciana) در مراحل جوانه زنی و رشد رویشی انجام شد. هر دو آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار و غلظت های عصاره آفتابگردان 5، 10، 15 و 20 گرم بر لیتر صورت گرفت. نتایج نشان داد افزایش غلظت عصاره آفتابگردان میانگین زمان جوانه زنی و غلظت مالون دی آلدهید بافت گیاهچه را افزایش و درصد جوانه زنی و فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز را کاهش داد. کم‌ترین فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز یولاف وحشی در تیمار 20 گرم بر لیتر عصاره آفتابگردان به میزان 1/1 نانومول در بذر در دقیقه مشاهده شد. در آزمایش بررسی تاثیر محلول پاشی عصاره آفتابگردان نتایج نشان داد افزایش غلظت عصاره آفتابگردان سبب کاهش وزن گیاهچه، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و فعالیت آنزیم ساکاروز یولاف وحشی شد، اما غلظت مالون دی آلدهید بافت گیاهچه یولاف وحشی را افزایش داد. کم‌ترین فعالیت ساکاروز سنتتاز (36/1 نانومول بر میلی گرم پروتیین در دقیقه) و بیشترین میزان غلظت مالون دی آلدهید (96/0 نانومول بر گرم وزن‌تر) برگ یولاف وحشی تحت تاثیر تیمار محلول پاشی با تیمار 20 گرم بر لیتر عصاره آفتابگردان مشاهده شد. نتایج نشان داد عصاره آفتابگردان سبب کاهش جوانه زنی، رشد گیاهچه، فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز و ساکاروز سنتتاز یولاف وحشی شد.