اثرات سالیسیلیک اسید بر گیاهچه شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra L.) در شرایط تنش شوری

تنش شوری یکی از عوامل محیطی محدود‌کننده رشد‌و‌نمو در گیاهان می‌باشد که بر‌روی صفات مورفولوژیک و فرآیندهای فیزیولوژیکی گیاهان اثر منفی دارد. به منظور کاهش این اثرات از ترکیبات و تنظیم‌کننده‌های مختلف رشد استفاده می‌شود. در این پژوهش تاثیر هورمون اسید سالیسیلیک (sa) در 3 سطح ( 0 ، 1 و 2 میلی‌مولار ) بر‌تخفیف تنش شوری ( محلول کلریدسدیم با غلظت‌های 0 ، 50 ، 100 و 200 میلی‌مولار ) در گیاه شیرین‌بیان در مرحله جوانه‌زنی مورد بررسی قرار‌گرفت. نتایج حاصل از اندازه‌گیری طول ، وزن‌تر و خشک گیاهچه و پارامترهای بیوشیمیایی نظیر میزان رنگیزه‌های فتوسنتزی ، پروتیین و آنتوسیانین در اندام هوایی گیاهچه با نرم‌افزار spss آنالیز شد. نتایج نشان داد که غلظت بالای شوری کاهش معنی‌داری بر صفات مورفولوژیک دارد. 1 میلی‌مولار اسید سالسیلیک در شرایط تنش، موجب افزایش طول و وزن گیاهچه گردید. پارامترهای بیوشیمیایی مانند محتوی رنگیزه‌های فتوسنتزی ، پروتیینهای محلول و آنتوسیانین ها نیز تحت تاثیر تنش کاهش داشتند و در حضور اسید سالیسیلیک ، مقدار آنتوسیانینها در مقایسه با نمونه شاهد و شرایط تنش بطور معنی‌داری افزایش یافت. اثر مثبت اسید سالیسیک بر روی اثر بازدارندگی نمک در غلظت پایین‌تر (1میلی مولار) نسبت به غلظت 2 میلی‌مولار، بیشتر مشاهده گردید. همچنین بیشترین اثر مثبت در تیمار توام غلظت 50 میلی مولار nacl و 1 میلی مولار sa مشاهده شد. بنابراین به نظر می‌رسد که کاربرد هورمون اسید سالیسیلیک در غلظت های کم به منظور کاهش اثرات مخرب ناشی از تنش شوری در گیاه شیرین‌ بیان مفید باشد.