بررسی اثر متقابل تاثیر پرتوهای UV-B و UV-C و سالیسیلیک اسید بر برخی پارامترهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بادرنجبویه (Melissa officinalis L.)

اثرات ناشی از کاهش لایه اوزون و افزایش اشعه فرابنفش امروزه توسط بسیاری از محققان مورد بررسی قرار گرفته است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر پرتوهای uv-b و uv-c بر روی گیاه بادرنجبویه (melissa officinalis l.) و تاثیر سالیسیلیک اسید در کاهش اثرات زیان‌بار این پرتوها بر روی این گیاه بود. گیاهان بادرنجبویه به مدت 60 روز کشت شدند. تیمار فرابنفش بعد از مرحله 6 برگی اعمال گردید و پرتو uv-b به مدت 15 روز به صورت یک روز در میان و هر بار به مدت 20 دقیقه و پرتو uv-c به مدت 15 روز و به صورت یک روز در میان و هر بار به مدت 8 دقیقه اعمال گردید. اسید سالیسیلیک نیز بعد از مرحله 6 برگی با غلظت 1 میلی مول به مدت یک هفته بر روی گیاهان پاشیده شد. نتایج نشان داد که پرتوهای uv-b و uv-c باعث کاهش وزن تر و خشک، رشد طولی ریشه و اندام هوایی شد. این پرتوها هم چنین میزان رنگیزه های فتوسنتزی (کلروفیل a، کلروفیل b و کاروتنویید) میزان قندها و پروتیین های محلول را کاهش دادند. میزان مالون-دی آلدیید و فنیل آلانین آمونیا لیاز و ترکیبات جاذب uv نیز تحت تاثیر پرتوهای uv-b و uv-c افزایش نشان داد. بررسی نتایج نشان داد تیمار با سالیسیلیک اسید باعث کاهش آسیب های وارده به گیاه شد که در اثر پرتوهای uv-b و uv-c به وجود آمده بودند و توانست فاکتورهایی که تحت تابش های فرابنفش تغییر یافته بودند را جبران کنند.