مقایسه اثرات روش های تیمار بذری و مرحله رویشی سیستیین بر بهبود رشد گیاه ریحان بنفش (Ocimum basilicum L.) تحت تنش کبالت

در این تحقیق اثر اسید آمینه سیستیین در کاهش تنش فلز سنگین کبالت در گیاه ریحان بنفش (ocimum basilicum) مورد بررسی قرار گرفت و پارامترهای وزن تر اندام هوایی و ریشه، سطح برگ، مقدار کلروفیل های aو b، کاروتنویید، میزان آنتوسیانین، ترکیبات فنلی کل و محتوای قند احیا کننده اندازه گیری شد. تحقیق به صورت دو آزمایش جداگانه در دو گروه تیمار بذری و تیمار مرحله رویشی انجام شد. به این منظور از غلظت‌های 0، 500 و 2500 میکرومولار سیستیین و 0، 100 و 500 میکرومولار کبالت استفاده شد. غلظت بالای کبالت باعث کاهش در رنگیزه‌های فتوسنتزی، سطح برگ، طول ریشه و ساقه، وزن‌ تر ریشه و اندام هوایی، افزایش در قندهای احیا کننده، آنتوسیانین و محتوای فنل کل گردید. تیمار بذری سیستیین باعث کاهش در وزن ‌تر ریشه و افزایش در قند‌های احیا کننده ، آنتوسیانین و کلروفیل نسبت به گیاهانی شد که تنها با کبالت تیمار شده بودند. همچنین تیمار مرحله رویشی سیستیین باعث افزایش سطح برگ، وزن ‌تر اندام هوایی و ریشه و کاهش کاروتنویید و فنل کل گردید. نتایج حاصل از تیمارهای سیستیین در غلظت‌های متفاوت نشان داد که تیمار بذری سیستیین در غلظت‌های پایین کبالت تاثیر بیشتری نسبت به غلظت‌های بالای کبالت دارد در حالی که تیمار مرحله رویشی سیستیین در غلظت‌ بالاتر کبالت تاثیر گذارتر است. با توجه به نتایج، سیستیین احتمالاً با کلاته کردن فلز و بیوسنتز فیتوکلاتین موجب کاهش تنش می شود.