تغییرات محتوا و شاخص‌های فلورسانس کلروفیل و برخی صفات فیزیولوژیک گندم تحت تاثیر مصرف پاکلوبوترازول و باکتری‌های محرک رشد در سطوح مختلف آبیاری

استفاده از باکتری‌های محرک رشد باعث افزایش رشد رویشی شده و به همراه آن مصرف به موقع و با غلظت مناسب کند کننده رشد می‌تواند در تسهیم مواد پرورده به بخش‌های هوایی و ریشه نقش داشته باشد و در نتیجه باعث بهبود تحمل به کم آبی شود. به این منظور در این پژوهش واکنش گندم تحت شرایط رژیم آبیاری همراه با مصرف باکتری‌های محرک رشد و کاربرد کندکننده رشد پاکلوبوترازول مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دو منطقه قم و همدان انجام شد. فاکتور اول شامل میزان آبیاری با سه سطح و فاکتور دوم شامل محلول‌پاشی پاکلوبوترازول در سه سطح (محلول‌پاشی صفر، 50 و 100 پی پی ام) و فاکتور سوم شامل باکتری‌های محرک رشد در پنج سطح (عدم مصرف، مایکوباکتریوم، ازتوباکتر و آزوسپریلیوم و تلفیق سه باکتری) بودند. طبق نتایج جدول تجزیه واریانس اثرات اصلی بر صفات عملکرد دانه، پارامترهای فلورسانس کلروفیل، محتوای رطوبت نسبی برگ پرچم، میزان کلروفیل برگ پرچم و فعالیت روبیسکو معنی‌دار شد. نتایج نشان دادند اثر متقابل رژیم آبیاری در پاکلوبوترازول بر عملکرد دانه معنی‌دار شد، به صورتی که در سطح آبیاری سوم، استفاده از پاکلوبوترازول با غلظت 100 پی پی ام باعث افزایش عملکرد دانه شد. اثر متقابل رژیم آبیاری در پاکلوبوترازول بر صفت فعالیت روبیسکو معنی‌دار شد بدین ترتیب که در سطح اول رژیم آبیاری اختلاف معنی‌داری بین سطوح پاکلوبوترازول مشاهده نشد، اما در سطح دوم و سوم رژیم آبیاری بیشترین مقدار روبیسکو به فاکتور غلظت 100 پی پی ام پاکلوبوترازول به ترتیب با 37.63 و 29.27 واحد تعلق داشت و کمترین میزان صفت به فاکتور شاهد بود.

Changes in chlorophyll content and fluorescence indices and some physiological traits of wheat under the influence of paclobutrazol and growth-promoting bacteria at different levels of irrigation

The use of growth-promoting bacteria increases vegetative growth, and concomitant with that, timely consumption with appropriate concentrations of growth retardant can play a role in the distribution of nutrients to the shoots and roots, and thus improve dehydration tolerance. For this purpose, in this study, the reaction of the new super wheat cultivar SHS022 under the conditions of irrigation regime with the use of growth-promoting bacteria and the application of growth retardant paclobutrazol were investigated. This research was conducted as a factorial split plot in the form of a randomized complete block design with three replications in Qom and Hamedan in 2018-19 crop year. The first factor included the amount of irrigation with three levels (irrigation at 40% of available moisture discharge throughout the growing season (control), normal irrigation up to pollination stage and irrigation at 60% available moisture discharge until seed maturity, irrigation at 40% moisture release available up to pollination stage and cessation of irrigation until the end of the growing season) and the second factor included foliar application of paclobutrazol at three levels (0, 50 and 100 ppm) and the third factor included growth-promoting bacteria at five levels (control, Mycobacterium, Azotobacter and Azospirillium and combination). According to the results of analysis of variance, the main effects on chlorophyll fluorescence parameters, flag leaf relative moisture content, flag leaf chlorophyll content and Rubisco activity were significant. According to the results of comparing the mean in the first level of irrigation regime, there was no significant difference between paclobutrazol levels, whereas in the second level of irrigation regime, the highest percentage of relative leaf moisture was obtained at a concentration of 100 ppm paclobutrazol (66.23%), so that two levels Control and 50 ppm were in a lower statistical group (52.95 and 56.63%, respectively), but in the third level of irrigation regime, the highest trait was obtained at a concentration of 100 ppm paclobutrazol with 55.36% and The lowest was evident at the control level with 38.24%. The interaction effect of irrigation regime on paclobutrazol on Rubisco activity was significant so that in the first level of irrigation regime there was no significant difference between levels of paclobutrazol, but in the second and third levels of irrigation regime the highest amount of rubisco was 100 ppm paclobutrazol. They belonged to 37.63 and 29.27 units, respectively, and the lowest amount of trait was in the control factor.