تاثیر دگرآسیبی بابونه بر تغییرات پارامترهای فیزیولوژیکی و رشد خردل وحشی در مقایسه با گندم

آلودگی های زیست محیطی و ایجاد مقاومت در علف های هرز نسبت به علف کش ها، توجه پژوهشگران را به روش های کنترل بیولوژیک علف‌های هرز جلب کرده است. در این راستا، اثر غلظت‎های مختلف (50، 100 و 150 میلی‎لیتر در لیتر) عصاره اندام‎های مختلف (ریشه، اندام هوایی، کل گیاه) بابونه بر ویژگی‌های جوانه‌زنی و رشد اولیه خردل وحشی (sinapis arvensis l.) و گندم (triticum aestivum l.) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که افزایش غلظت عصاره بابونه سبب افزایش پراکسید هیدروژن، پراکسیداسیون لیپیدی، محتوای پرولین گیاه خردل وحشی شد، اما زیستایی سلول، سرعت جوانه‌زنی، طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه گیاهچه این گیاه را کاهش داد. وزن خشک گیاهچه خردل وحشی و گندم در غلظت 150 میلی‎لیتر در لیتر در سطح احتمال 5 درصد به ترتیب 58.9 و 84.3 گردید، به بیان دیگر این صفت در دو گیاه مذکور 41 و 15.7 درصد کاهش نشان داد. اگر چه عصاره اندام هوایی بابونه بیش‌ترین تاثیر منفی را بر صفات یاد شده در هر دو گیاه داشت، ولی خردل وحشی پاسخ شدیدتری در مقایسه با گندم نشان داد. عصاره بابونه حتی با کم‌ترین غلظت شاخص بنیه گیاهچه خردل وحشی را سه برابر بیش‌تر از گندم کاهش داد. به طور کلی نتیجه‎گیری می‌شود که بر اساس تاثیرگذاری شدید عصاره بابونه بر توقف رشد علف هرز خردل وحشی و تاثیر اندک بر گیاهچه گندم، می‌توان آن را به‌عنوان کاندیدایی قابل تامل برای تولید علف‌کش طبیعی در مزارع گندم معرفی نمود. علاوه بر این بقایای این گیاه در تناوب با گندم به کنترل علف هرز خردل وحشی و کاهش مصرف علف‎کش های شیمیایی کمک می‎نماید.

The effect of allochemical compounds of chamomile on changes in physiological parameters and growth of charlock mustard compared to wheat

Environmental pollution as well as weed resistance to herbicides have attracted the attention of researchers to methods of biological weed control. In this regard, the effect of different concentrations (50, 100 and 150 mL/L) of different organs (roots, shoots, whole plant) of chamomile on some physiological parameters and initial growth of charlock mustard (Sinapis arvensis L.) and wheat (Triticum aestivum L.) were examined. For these purposes, a factorial experiment was performed in a completely randomized design with three replications. The results showed that increasing the concentration of chamomile extract increased hydrogen peroxidation, lipid peroxidation, and proline content of charlock mustard, whereas it suppreseed cell viability, germination rate, seedling length, seedling dry weight and seedling vigor index. The dry weight of charlock mustard and wheat seedlings at a concentration of 150 mL/L at the 5% probability level were 58.9 and 84.3, respectively. In another words, this trait decreased by 41% and 15.7% in the two plants. Although chamomile shoot extract had the most negative effect on the mentioned traits in both plants, charlock mustard showed a more severe response compared to wheat. Even with the lowest concentration, chamomile extract reduced the vigor index of charlock mustard seedlings three times more than that of wheat. In general, it can be concluded that based on the strong effect of chamomile extract on suppressing the growth of charlock mustard and little effect on wheat seedlings, it can be introduced as a viable candidate for natural herbicide production in wheat fields. In addition, the residues of this plant, in rotation with wheat, contsibute to control charlock mustard weeds and reduce the use of chemical herbicides.