تاثیر قارچ‌ میکوریز glomus mosseae بر رشد، ترکیبات فنلی و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان تحت تنش مس در گیاه پسته (pistacia vera)

یﮑﯽ از روشﻫﺎی ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺮای ﮐﺎﻫﺶ اﺛﺮات ﻣﺨﺮب ﻧﺎﺷﯽ از تنش مس اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺎرچ‌ﻫﺎی ﻣﯿﮑﻮریﺰ میباشد. این پژوهش برای تعیین اثر قارچ میکوریز glomus mosseae بر رشد و بعضی پارامترهای فیزیولوژیکی گیاه پسته رقم احمد آقایی در پاسخ به افزایش غلظت مس خاک انجام گرفت. آزمایش مذکور به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه سطح مس (غلظت‌های 0، 300 و 600 میلی گرم در لیتر نیترات مس) و در دو وضعیت میکوریزی و غیر میکوریزی اجرا شد. در همه گیاهان شاهد و تیمار شده با مس، طول و وزن خشک ریشه و ساقه گیاهان میکوریزی از گیاهان غیرمیکوریزی بیشتر بود. همچنین مس منجر به کاهش محتوای کلروفیل a وb، کارتنوئیدها، پروتئین کل، غلظت فسفر، قند کل، پرولین و ترکیبات فنلی گردید اما همزیستی میکوریزی باعث افزایش معنی دار این شاخص ها گردید. تنش مس موجب افزایش پراکسیداسیون لیپیدها، میزان مالون دآلدئید (mda)، پراکسیدهیدروژن (h2o2)، فعالیت پراکسیداز (pod)، آسکوربات پراکسیداز(apx) و سوپر اکسید دیسموتاز (sod) در همه گیاهان گردید، اما میزان mda، h2o2 و کاتالاز (cat) در گیاهان میکوریزی به طور معنی داری کمتر از گیاهان غیر میکوریزی بود. بر اساس نتایج میزان مس انتقال یافته از ریشه به بخش هوایی در پسته صرف نظر از وضعیت میکوریزی آن کمتراز یکtf≤1) و فاکتور تجمع زیستی بیشتر از یک (bcf≥1) بود. بنابراین پسته می تواند تثبیت کننده (phytostabilizer) مس باشد و همزیستی با قارچ glomus mosseae باعث تجمع بیشتر مس در ریشه گردید.

Influence of Glomus mosseae mycorrhizal fungus on growth, Phenolic compounds and antioxidant enzymes activity of Pistachio(Pistacia vera) under Copper stress

One of the most suitable methods for reducing the effects of copper (Cu) stress is the use of mycorrhizal fungus. This research was conducted to study the effect of Glomus mosseae mycorrhizal fungus on growth and some physiological parameters of pistachio (Pistacia vera) in response to increasing soil Cu concentration. The experiment was carried out as factorial in a completely randomized design with three levels of Cu (0, 300, 600 mg/L CuNO3) and two levels of mycorrhizal inoculation (inoculated and noninoculated). According to the results, the mycorrhizal colonization percentage was significantly higher in the control than the Cu treatments. In all plants treated with Cu, the length and dry weight of the roots and shoots of mycorrhizal plants were higher than nonmycorrhizal plants. Cu stress also reduced the content of chlorophyll a and b, carotenoids, total protein, phosphorus concentration, total sugars, proline and phenolic compounds, but mycorrhizal symbiosis leads to significant increase of these parameters. Cu stress increased the peroxidation of lipids, malondialdehyde (MDA), hydrogen peroxide (H2O2), peroxidase (POD), ascorbate peroxidase (APX) and superoxide dismutase (SOD) in all plants. However, the levels of MDA, H2O2 and catalase (CAT) in mycorrhizal plants were significantly lower than nonmycorrhizal plants. According to the results the amount of Cu transferred from roots to stems(Translocated Factor) in pistachio ,regardless of mycorrhizal colonization, was less than one (TF le;1) and the Biococentration factor was greater than one (BCF ge; 1), so pistachio can be a Cu stabilizer and symbiosis with Glomus mosseae caused the accumulation of more Cu in the roots.