به کارگیری روش پیوند در هندوانه شوگر بی‌بی ( .cv. sugar baby citrullus lanatus .) در شرایط شوری

شوری یکی از مهم ترین تنش های محیطی است که موجب خسارت شدید به محصولات باغی و زراعی و همچنین کاهش تنوع زیستی گیاهی می گردد. امروزه استفاده از روش پیوند موجب افزایش تحمل به شوری شده و در نهایت محصولات با کیفیت تری تولید شده است. در این پژوهش هندوانه رقم شوگر بی بی روی پایه های رقم های کدوی شینتوزا (cucurbita maxima times;cucurbita moschata)، خورشی (cucurbita pepo)، قلیانی توده بومی گیلان (lagenaria siceraria var gilan)، هندوانه ابوجهل توده بومی کرمان (citrullus colocynthis var kerman ) و رقم های هندوانه توده محلی کرمانشاه (citrullus lanatus var kermanshah) و همدان (citrullus lanatus var hamedan) به روش حفره ای در شرایط گلخانه پیوند شدند. گیاهان پیوندی و غیرپیوندی تحت تاثیر سطوح مختلف شوری 0، 30 و 60 میلی مولار کلرید سدیم در شرایط گلخانه و مزرعه قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که محتوای عناصر سدیم و کلر در برگ گیاهان پیوندی روی پایه شینتوزا و کدوی خورشی در هر دو تیمار شوری کمتر از گیاهان غیرپیوندی بود. تغییرات نسبی (درصد افزایش) محتوای نسبی آب برگ گیاهان پیوندی روی پایه شینتوزا در مقایسه با گیاهان غیرپیوندی 21.16 درصد بود. همچنین بیشترین (430 گرم) و کمترین (285 گرم) وزن تر اندام هوائی به ترتیب به هندوانه شوگر بی بی پیوندی روی کدوی شینتوزا و هندوانه شوگر بی بی غیرپیوندی مربوط بود. بیشترین (8.76) و کمترین (5.84) مقدار مواد جامد محلول گوشت میوه به ترتیب به سطح شوری 60 میلی مولار کلرید سدیم و تیمار شاهد(0 میلی مولار کلرید سدیم) مربوط بود. اختلافی بین پایه های پیوندی از نظر مواد جامد محلول میوه وجود نداشت لذا پایه های مورد بررسی تاثیر منفی بر کیفیت میوه هندوانه رقم شوگر بی بی نداشتند. گیاهان پیوندی روی پایه شینتوزا و کدوی خورشتی به ترتیب بیشترین (18781 کیلو گرم در هکتار) و کمترین (10154 کیلوگرم در هکتار) عملکرد را نشان دادند. با توجه به نتایج این پژوهش، پایه شینتوزا می تواند به عنوان پایه ای مناسب و متحمل جهت پیوند هندوانه رقم شوگر بی بی تحت شرایط تنش شوری معرفی شود.

Application of grafting technique in watermelon cv. sugar baby (Citrullus lanatus cv. Sugar Baby ) under Salinity conditions

Salinity is a major environmental stress that causes severe damage to crop and horticultural products and also reduce plant biodiversity. Today with using grafting method overcome problem of soil salinity and ultimately, higherquality products are yield of. In this study, water melon (cv. Sugar baby) was grafted on to the hybrid rootstocks of shintozwa (Cucurbita maxima times;Cucurbita moschata), pepo (Cucurbita pepo), Buttle gourd (Lagenaria siceraria var gilan), Bitter cucumber (Citrullus colocynthis var kerman), Kermansha and Hamedan water melon (Citrullus lanatus var Kermanshah and hamedan), with using the hole insertion grafting method to the greenhouse.Grafted and ungrafted plants that exposed to to 0, 30 and 60 mM NaCl, in greenhouse and field conditions were studied. The results of this study showed that the content of sodium and chlorine elements in the leave of grafted plants onto shintozwa and pepo rootstocks in both salinity treatments was lower than of ungrafted plants. Relative variations (percentage increase) of relative water content of leave of grafted plants onto shintozwa rootstock as compared to those of ungrafted plants were 21.16%. Also, the highest (430 g) and lowest (285 g) fresh weight of the shoot was related to sugar baby grafted onto shintozwa and ungrafted sugar baby respectively. The highest (8.76) and lowest (5.84%) of the TSS were related to the salinity level of 60 mM sodium chloride and control treatment (0 mM sodium chloride), respectively. There was no difference between the rootstocks in regarding to TSS, therefore, the studied rootstocks did not have a negative effect on the fruit quality of the watermelon of sugar baby cultivar. Grafted plants onto shintozwa and pepo rootstock showed the highest (18781 kg / ha) and the lowest yield (10154 kg / ha) respectively. Therefore, according to the results of this study, the shintozwa rootstock could be considered as a suitable rootstock for the watermelon transplant of watermelon of sugar baby cultivar. under conditions of salinity stress.