تاثیر آزومیت بر رشد و برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ریحان در شرایط تنش شوری

به منظور بررسی اثرات تعدیل کنندگی آزومیت بر شدت تنش شوری در گیاه دارویی ریحان، آزمایشی گلدانی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش شوری در سه سطح (0، 50 و 100 میلی مولار) و کاربرد آزومیت بصورت مخلوط با خاک قبل از کشت در چهار سطح (0، 3، 6 و 9 گرم در کیلوگرم خاک) بودند. صفات رویشی گیاه از قبیل ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، طول گل آذین، طول برگ و وزن تر و خشک برگ با افزایش میزان تنش شوری کاهش معنی داری نسبت به تیمار شاهد نشان دادند. کاربرد آزومیت به میزان 9 گرم در کیلوگرم خاک در سطوح بالای تنش سبب بهبود این صفات نسبت به گیاهان شاهد گردید. همچنین بیشترین میزان کلروفیل a برگ در گیاهان بدون تیمار شوری و تنش شوری 50 میلی مولار با کاربرد 9 گرم آزومیت بر کیلوگرم خاک به ترتیب به میزان 8.53 و 7.48 میلی گرم/گرم وزن تر برگ بدست آمد. بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی (90 درصد)، فنل کل (0.93 میلی گرم/گرم وزن تر) و پرولین (0.4 میلی گرم/گرم وزن خشک) در تیمار تنش شوری 100 میلی مولار و کاربرد 9 گرم آزومیت بر کیلوگرم خاک مشاهده گردید. همچنین بیشترین محتوای رطوبت نسبی برگ نیز در شرایط عدم تنش شوری (شاهد) و کاربرد 9 گرم آزومیت حاصل شد. به نظر می رسد که مصرف آزومیت به عنوان یک ماده طبیعی هم راستا با کشاورزی پایدار در شرایط تنش شوری می تواند باعث افزایش رشد گیاه و بهبود خصوصیات بیوشیمیایی ریحان شود.

Effects of Azomite on Growth and Some Physiological and Biochemical Characteristics of Basil under Salt Stress Conditions

In order to investigate effects of Azomite application in reducing salinity stress in basil herb, a pot factorial experiment based on completely randomized design with three replications was conducted in the research greenhouse of Agriculture Faculty, Ferdowsi University of Mashhad. Treatments were consisted of salinity stress at three levels (0, 50 and 100 mM) as the first factor and the application of Azomite mixed with soil before cultivation at four levels (0, 3, 6 and 9 g per kg of soil) as the second factor. Vegetative traits such as plant height, number of branches, inflorescence length, leaf length and leaf fresh and dry weight were significantly decreased with increasing salinity stress. Application of 9 g/kg Azomite at high levels of salinity stress improved these traits compared to control plants (nonapplication of Azomite). Also, the highest chlorophyll a content was obtained in control plants (nonsalinity stress) and 50 mM salinity stress treatments with application of 9 g/kg Azomite which were 8.33 and 7.48 mg/g.FW, respectively. The highest antioxidant activity (90%), total phenol (0.93 mg/g.FW) and proline (0.4 mg/g.DW) was observed in 100 mM salinity stress treatment and application 9 g/kg Azomite. The highest relative water content (RWC) was obtained under non salinity stress conditions (control) and application of 9 g/kg Azomite. In general, it could be concluded that using of Azomit as a natural substance consistent with sustainable agriculture under salt stress conditions can increase plant growth and improve Basil's biochemical traits.