اثر سایه دهی بر رشد، نمو و میزان برخی عناصر معدنی گل محمدی (rosa damascene mill.) در شرایط آب و هوایی اهواز

نور یکی از عوامل محدودکننده رشد و نمو گیاهان، به ویژه در مناطق گرم است و سایه دهی نقش مهمی در کشت گیاهان دارویی دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثرات سطوح سایه (0، 50، 75 و 100 درصد) به منظور یافتن شرایط بهینه گل دهی گل محمدی بود. پس از 8 ماه، ویژگی های مورفولوژی، عناصر غذایی، میزان کلروفیل و کارتنوئید، فعالیت آنزیم پراکسیداز و تعداد گل اندازه گیری شد. نتایج نشان داد نور کامل (بدون سایه دهی) سبب تنش در گیاهان گردید و ویژگی های ارتفاع شاخساره، وزن تر و خشک شاخساره، میزان کلروفیل، نیتروژن، کربوهیدرات های محلول و تعداد گل نسبت به سطوح سایه دهی کاهش یافت. همچنین ویژگی های طول ریشه، نشت یونی، میزان کارتنوئید، میزان پتاسیم و فسفر، فعالیت آنزیم پراکسیداز در نور کامل پس از 8 ماه افزایش یافت. بیشترین تعداد گل مربوط به گیاهان قرارگرفته در سطح سایه دهی 50 درصد بود و به طورکلی گل محمدی برای رشد بهینه در مناطق گرم، مانند اهواز، نیاز به محیط نیمه سایه دارد.