اثر تنش کم‌آبی و محلول‌پاشی آهن و منگنز بر برخی صفات فیزیولوژیک و عملکرد کمی و کیفی علوفه ماش سبز (vigna radiata l.) تحت تنش کم آبی

از آثار سوء تنش رطوبتی کاهش آب قابل استفاده و ناهنجاری های تغذیه ای در گیاهان می باشد. لذا به منظور بررسی اثر محلول پاشی عناصر آهن و منگنز بر برخی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک ماش سبز (رقم پرتو) تحت شرایط تنش کم آبی این آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس اجرا شد. تیمار رژیم آبیاری در سه سطح شامل بدون قطع آبیاری (شاهد)، یک نوبت قطع آبیاری در مرحله رویشی و یک نوبت قطع آبیاری در مرحله زایشی به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی عناصر ریزمغذی شامل شاهد (بدون محلول پاشی)، محلول پاشی آب خالص، محلول پاشی سولفات آهن 1 درصد، محلول پاشی سولفات آهن 1.5 درصد، محلول پاشی سولفات منگنز 0.5 درصد، محلول پاشی سولفات منگنز 1 درصد، محلول پاشی توام سولفات آهن 1 درصد + سولفات منگنز 0.5 درصد و محلول پاشی توام سولفات آهن 1.5 درصد + سولفات منگنز 1 درصد به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد محلول پاشی آهن و منگنز توانست از اثرات مخرب تنش خشکی جلوگری کند و باعث بهبود صفات مورد مطالعه گردید و در این بین اثر تیمارهای توام آهن و منگنز بیشتر از سایر تیمارهای محلول پاشی بود. محلول پاشی توام آهن و منگنز به طور معنی داری محتوای آهن و منگنز دانه را افزایش داد. محلول پاشی توام آهن 1.5% + منگنز 1% میزان پرولین را در شرایط تنش رویشی و زایشی به ترتیب 62 و 64 درصد کاهش و میزان کلروفیل کل را در تنش رویشی و زایشی به ترتیب 43.5 و 45.8 درصد افزایش داد.