تاثیر اسید سالیسیلیک و اسید ایندول استیک بر اسانس و مواد موثره نعناع فلفلی (mentha piperita l.) و بادرنجبویه(melissa officinalis l.)

تنظیم کننده های رشدی نقش حیاتی در طی مراحل رشد و نمو گیاهان ایفا می کنند و کاربرد آن ها می تواند باعث بهبود و افزایش عملکرد گیاهان شود. در این تحقیق اثرات کاربرد محلول پاشی دو هورمون اسید سالیسیلیک و اسید ایندول استیک بر عملکرد کمی و کیفی اسانس گیاهان اسانس نعناع فلفلی (mentha piperita l.) و بادرنجبویه (melissa officinalis l.) از خانواده ی نعناعیان (lamiaceae) بررسی گردید. این پژوهش به صورت گلدانی، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در سال زراعی 1394 انجام شد. سطوح تیماری اسید ایندول استیک (0، 1، 1.5 و 2 میلی گرم در لیتر) و اسید سالیسیلیک (1،0، 10 و 20 میلی مولار) روی گیاهان مذکور در دو مرحله 6 و 8 برگی، محلول پاشی شدند و بعد از 3 هفته از اعمال تیمار دوم که برگ ها به 1622 برگی رسیده بودند، اقدام به برداشت گردید. در ساختار هوایی نعناع فلفلی و بادرنجبویه، به ترتیب 28 و 23 ترکیب شناسایی شد. بیشترین اجزای موجود در اسانس بادرنجبویه (بیش از 65%) ژرانیال، نرال و منتول و در نعناع فلفلی (بیش از 70%) منتول، منتون و ایزومنتون بودند. نتایج نشان داد که تیمار ترکیبی اسید سالیسیلیک 10 میلی مولار و اسید ایندول استیک 1.5 میلی گرم در لیتر، در بالابردن میزان کمی و کیفی اسانس گیاهان تحت بررسی بهترین تیمار بود. به نظر می رسد که هورمون های مورد استفاده در این تحقیق منجر به افزایش عملکرد و به تبع آن میزان و اجزای سازنده اسانس هر دو گیاه شدند.