تاثیر تنش فلز کادمیوم بر برخی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه داروئی ماریتیغال (silybum marianum)

کادمیوم یکی از فلزات سنگین است که در گیاهان تنش اکسیداتیو ایجاد می کند. در این پژوهش، اثر سمیت این فلز بر گیاه داروئی ماریتیغال مورد بررسی قرار گرفت. تاثیر چهار تیمار کلرید کادمیوم (صفر(شاهد)، 300، 600 و 900 میکرومولار) بر گیاه ماریتیغال با استفاده از یک طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار بررسی گردید. نتایج محاسبه شاخص تنش تحمیل شده، شدت تنش وارد بر گیاه را در سطوح مختلف تیمار تایید کرد. کاهش وزن خشک اندام هوایی، سطح برگ، مقدار کلروفیل a و کلروفیل کل در غلظت 900 میکرومولار معنی دار بود. کلروفیلb برگ ها در هر سه سطح تنش در مقایسه با شاهد، به طور معنی داری کاهش یافت. با این حال محتوای کاروتنوئید تغییر معنی داری نشان نداد. غلظت مالون دآلدئید، محتوای آنتوسیانین، ترکیبات فنلی کل و فلاوونوئیدها در سطح 900 میکرومولار کادمیوم افزایش یافت. میزان پروتئین کل در سطح 900 میکرومولار، کاهش و میزان فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز، گلوتاتیون ردوکتاز و آسکوربات پراکسیداز در این سطح نسبت به شاهد افزایش معنی دار نشان داد. نتایج تایید کرد این گیاه داروئی دارای مکانیسم های متفاوت فیزیولوژیک و بیوشیمیایی جهت کاهش خسارت ناشی از تنش کادمیوم است. سنجش غلظت یون کادمیوم در بافت برگ و ریشه با استفاده از روش جذب اتمی نشان داد که غالب کادمیوم در برگ این گیاه تجمع و مقدار کمی در ریشه باقی می ماند که میتواند ماریتیغال را به عنوان گزینه مناسبی جهت مطالعات گیاه پالایی معرفی نماید.